Jubilaris René Havenaar repareert een 'doorzaaimachine'. | Foto: Piet de Boer
Jubilaris René Havenaar repareert een 'doorzaaimachine'. | Foto: Piet de Boer

René Havenaar gouden werknemer Hoek Hoveniers

Algemeen

René Havenaar werkt 2 september vijftig jaar bij Hoek Hoveniers in Voorhout. Een gouden jubileum. Op 6 september wordt hij met een jubileumviering op het bedrijfsterrein in het zonnetje gezet. De werkplaats is al opgeruimd en de vloer is geschilderd. ''Dit is mijn thuis'' zegt de lachende monteur.

Door Piet de Boer

René repareert een 'voorzaaimachine' om voetbalvelden en golfbanen te herstellen. Ik werk altijd op mijn knieën, zegt hij. Dit is een machine om gras in te zaaien. Het is nu vakantietijd voor veel werknemers, maar het werk gaat gewoon door. ''Er is altijd iets te doen'' zegt René. Zijn vaste collega Ronald ook op vakantie. Stefan is zijn vervanger. René loopt weg om drie koffie te gaan halen. ''Hij heeft zijn hart op de goede plaats. Er zit echt geen kwaad in'', zegt Stefan. ''Boos zal je hem niet krijgen.'' Hij vindt René ook hulpvaardig. ''Hij is nooit te beroerd zaken uit te leggen.'' René komt terug en geeft eerst zijn collega koffie. We lopen naar zijn kantoor. ''Dit is mijn thuis'' zegt hij lachend.

Technische school
De geboren en getogen Voorhouter doorliep de LTS in Leiden. Monteur wilde hij worden. Zijn vader verdiende zijn brood in de bollen. Elk jaar een andere baas. Dat zag René niet zitten. Na zijn opleiding aan de Don Bosco school in Leiden startte hij meteen bij het hoveniersbedrijf, waar ook zijn broer werkte. De eerste klus herinnert hij zich als de dag van gisteren. Schoffelen bij de Coentunnel. Daar waren bomen geplant en het onkruid moest worden verwijderd. ''Het was 1969. Ik was zestien.''

Berg kleinkinderen
René trouwde later met Coby. Samen kregen ze drie dochters: Sandra, Wendy en Laura. ''Ik heb inmiddels ook een berg kleinkinderen'', lacht hij. Elke vrijdag pas ik op. Zijn grote passie in het bedrijf was vanaf de eerste dag de techniek. ''Alles wat herrie maakte, dat vond ik mooi.'' Daar lag ook zijn grootste ambitie. Hij werkte in de winter al in de werkplaats om gereedschap, machines en wagens te onderhouden.
Toen door ziekte en vertrek van een collega een vacature ontstond in de werkplaats, pakte René de mogelijkheid met twee handen aan. ''Dat lijkt me wel wat voor mij'', liet hij zijn baas weten. ''Een paar dagen later zat ik hier en had ik mijn eigen toko.'' Hij lacht. Stiekem heeft hij wel eens overwogen voor zichzelf te beginnen. Het is er nooit van gekomen. In totaal is hij een halve eeuw aan het hoveniersbedrijf verbonden gebleven. Tegenwoordig is dat een grote uitzondering. René heeft ook vele werknemers zien komen en vertrekken. Dat hij zelf deze stap niet heeft genomen, is voor René Havenaar duidelijk. ''Ik ga nooit met tegenzin naar mijn werk en er is altijd iets te doen.''

Uit de krant