Afbeelding

'Goed beschouwd is er dus telkens maar één normale: de rest wijkt daarvan af'

Algemeen Teylingen

Column • Voor alles is een norm. Voor de duur van een zwangerschap. De groeicurve van een pasgeborene. Zijn of haar eerste tandje/woordje/stapje. Het aantal woorden dat een mens per dag spreekt. Dat is voor vrouwen anders dan voor mannen. Ik zeg liever niet hoe, dat zou maar pijnlijk zijn voor de dames. Er is een norm voor allerlei wachttijden. Voor het berekenen van pensioenen, uitkeringen en toeslagen. Voor de uitstoot van dit of van dat. Voor het waterpeil in de sloten en van de grote rivieren. Veel van die normen zijn gemiddelden. ‘Een man van normale lengte’ betekent: alle lengtes van gelijkwaardige mannen bij elkaar opgeteld en gedeeld door het aantal gemeten lengtes. Goed beschouwd is er dus telkens maar één normale: de rest wijkt daarvan af. Dat geeft te denken. Is ieder dan zijn of haar eigen norm? Ik vind bijvoorbeeld kaalhoofdigheid volstrekt normaal. Wat gek, denk ik dan, dat er niet meer kaalhoofdige mannen zijn… Iemand anders zegt ‘doe ff normaal’, maar hij bedoelt ‘doe zoals ik.’ Dat, lieve lezers, is natuurlijk ten enenmale onmogelijk. En waar ieders eigen normaal de norm wordt, gaat het mis. Iemand kan het zelf normaal vinden met 130 kilometer door een bebouwde kom te rijden, 15 suikerklontjes door z’n thee te doen of uitsluitend handgeperst sinaasappelsap te drinken en never nooit niet machinaal geperst sap - daarmee is het dat nog niet. Er zijn politici die een neus hebben voor wat mensen normaal vinden en daar handig op inspelen. De norm wordt dan het doel, in plaats van een middel. Het doel van een genormeerde maximumsnelheid is de verkeersveiligheid te vergroten. De ‘normale’ groeicurve helpt ouders en artsen eventuele groeistoornissen op te sporen. Het is beslist niet de bedoeling dat alle baby’s gehouden worden aan die norm. Wat ik normaal vind, is hooguit de norm voor mijn eigen gedrag – niet meteen ook voor het jouwe. Niet één mens of één groep bepaalt wat normaal is in een samenleving: dat doen we samen. Zo ontstaan normen en waarden en wetten. Het enige normale moet zijn, dat we ons daar dan ook aan houden…

egbertvanderweide

Uit de krant