‘Mijn snoozeknop heet: oppasdag’

Column • Op onze wekker zit een snoozeknop. Wanneer het alarm af gaat, kun je die indrukken om je nachtrust nog even te verlengen. En nog een beetje. En nog een beetje. Het gebeurt zelden dat ik dat doe. Ik sta eigenlijk altijd op dezelfde tijd op. Eén keer in de week een uur eerder: dan moet ik op tijd in Leiden zijn om op onze kleinzoon te passen. Het voelt dan alsof ik naar mijn werk ga: tussen de dagelijkse loonslaven fiets ik door het donker naar de plek waar ik word verwacht. Gelukkig geen prikklok. Op die ochtend helemáál geen snooze. Ook op Facebook zit een snoozefunctie: wie alleen berichten plaatst van wat hij die dag gaat eten/aan het eten is/gegeten heeft (opvallend genoeg komt deze leeghoofdigheid vooral bij mannen voor…,) die snooze ik voor een maandje. En nog een maand, als het moet. De mensen die naar mijn gevoel veel te rap zijn met hun nietsontziende commentaren en die ook nog eens vergezeld laten gaan van verwensingen in de vorm van ernstige ziekten of erger, snooze ik ook. Ontvrienden doe ik niet: wat me tegen staat zijn niet die mensen op zich. Ook niet hun mening: daar hebben ze recht op. Het is vooral de manier waarop ze die wereldkundig maken. Je moet mensen en meningen uit elkaar halen, anders komen we samen niet verder. Iemand is meer dan wat-ie denkt of zegt. Er zijn mensen met wie je niet moet discussiëren maar met wie je prima een biertje kunt drinken. Doe het één, laat het ander achterwege en je blijft dikke vrienden. Waarom ook niet? Ik hoorde iemand ooit in een verhitte discussie tegen zijn gespreksgenoot zeggen, die toevallig bakker was: ik heb liever je krentenbollen dan je commentaar. We zouden onze eigen snoozeknop wat vaker moeten gebruiken. Niet meteen boos reageren. Je hoeft niet overal wat van te vinden. Zit de wereld echt op jouw mening zit te wachten? Breng liever een vriendelijke groet. Mijn snoozeknop heet: oppasdag. Zodra ik binnen kom, drukt de kleine Bor die in. Geen grote wereld vol driftige mensen, maar een blij kind dat in bad wil en dan een fles krijgt.

egbertvanderweide