Afbeelding

Stranddag

Algemeen Teylingen

Column • We gingen naar Katwijk om de zee te zien. Een dag eerder was ik al in de buurt: ik ging iemand helpen behangen. Hij had, in dat dorp waar alles anders is, een flat betrokken. Vanuit het raam van de te behandelen kamer (hij woont drie hoog) kon je de Noordduinen zien. De zon scheen, de lucht was blauw en de fietsrit heen en weer was een pleziertocht. Toen mijn vrouw op zondag voorstelde om naar zee te fietsen zei ik dan ook geen nee. Het idee bleek weinig origineel, maar dat sprak juist in zijn voordeel. Talloze Warmonders, Voorhouters, Sassenheimers en ook niet-Teylingers waren op hetzelfde moment onderweg. Er heerste, ondanks de drukte bij rotondes en verkeerslichten, een gemoedelijke sfeer. Alsof er helemaal geen virus bestond. Ik probeerde niet te denken aan de dwazen die gedreven door complottheorieën her en der kindergraven opzochten: die kindertjes zouden het slachtoffer zijn van het op macht beluste pedofielennetwerk dat corona heeft verzonnen. Ik heb te vaak een kind moeten begraven om ook maar enig begrip te hebben voor zulke op hol geslagen idioten. Ze hadden beter hun verhitte gedachtengoed aan zee kunnen laten afkoelen door hun walmende gemoed een beetje frisse lucht te geven. Want ondanks de drukte, op de fietspaden en op het strand, was het aan zee een verademing: het was bijna een feest om al die mensen door elkaar te zien krioelen zonder dat de gemoederen verhit raakten. Er hoefden ook geen terrasstoelen door de ruiten te worden gegooid. Een groot deel van al die mensen had ook zonder corona de zee opgezocht in de lentezon. Maar een andere grote groep had onder normale omstandigheden koers gezet naar een woonboulevard, de Leidse binnenstad, een pretpark of een dierentuin. Dan kun je met een boos gezicht op het strand gaan stampen omdat je niet hier maar dáár wilde zijn – maar ik heb niemand gezien die dat deed. Waarom ook? De winkels gaan vroeg of laat wel weer open. Met ons uitgespaarde geld komen we dan horeca en middenstand te hulp. Het strand is er gelukkig altijd.

egbertvanderweide

Uit de krant