Teylingen wil krachtig signaal over Schiphol

Teylingen • B&W gaat op verzoek van de gemeenteraad in het overlegorgaan van provincies en gemeenten rond Schiphol, de sterke wens van Teylingen inbrengen voor het beperken van de overlast door overvliegende vliegtuigen.

Door Nico Kuyt

De Bestuurlijke Regie Schiphol (BRS) is een platform waarin drie provincies en tientallen gemeenten zetelen die gelegen zijn rond Schiphol. Het doel is hun gezamenlijke belangen bij het Rijk en bij de luchtvaartsector te behartigen. Nu is het Rijk bezig om voor Schiphol een nieuw Luchthavenverkeersbesluit (Lvb) op te stellen. Daarin wordt onder meer vastgelegd het maximale aantal vluchten. De BRS gaat hierover binnenkort een zienswijze indienen.

Luchtverkeersrotonde

De gemeenteraad vond maandag dat de Teylingse vertegenwoordiger in de BRS een krachtig signaal moet afgeven om deze zo in de zienswijze op te laten nemen. “Het ziet er anders naar uit dat boven Teylingen een turbo luchtverkeersrotonde komt te liggen”, zo stelde Fred Koot (Groen en Leefbaar Teylingen). Samen met de PvdA en het CDA diende hij maandag een motie in. Een verdere aantasting van geluidsoverlast en de uitstoot van ultra fijnstof en CO-2 moet worden voorkomen. Dus geen toename van die overvliegende vliegtuigen, maar juist een vermindering. En zo min mogelijk nachtvluchten.

Economisch belang

Onwetend van elkaar had Kardien de Werker (VVD) hetzelfde idee. Samen met D66 zwoegde hij het weekend aan een eigen motie. Tussen beide zat wel een verschil. De Werker besteedde ook aandacht aan het economisch belang van Schiphol voor Teylingen, de werkgelegenheid en ondernemersbelang. Er moet voorrang gegeven worden aan nieuwere vliegtuigtypes die minder overlast en luchtvervuiling veroorzaken en innovatie. “Ga je voor het verlagen van het aantal vluchten, dan worden de vliegtuigen groter”, wierp hij Koot tegen. “Het lijkt wel of ik de website van Schiphol zit te lezen”, schamperde Paul Witteman (PvdA) en wees er op dat er niet gehandhaafd wordt. Je kan klagen, maar de overlast blijft.

Maar wethouder Heleen Hooij kon met allebei wel leven. Die van Koot iets meer dan De Werker, maar daar viel wel een mouw aan te passen. Een oproep kwam nog uit de raad om beide te combineren en zo een krachtigere vuist te maken richting het Rijk, maar Koot en zijn mede-indieners handhaafden hun motie. Beide werden met 20 stemmen voor en 4 tegen aangenomen.