Afbeelding

Iets lekkers, iets luchtigs

Algemeen Teylingen

Column • Ik moet zelf ook toegeven dat de laatste paar columns van mijn hand nou niet uitblonken door luchtigheid. De ernst droop ervan af. Als verontschuldiging kan ik aanvoeren dat ik al wekenlang geplaagd werd door een ernstige verkoudheid. Toen we van corona nog niet gehoord hadden gingen we proestend en snotterend naar ons werk, naar school, naar vergaderingen, op bezoek en naar de kerk. Nu durf je dat niet, zelfs niet als je negatief getest bent. Dus blijf je binnen - en daar word je ook niet vrolijker van. Je ergert je aan al die afspraken die je verzet en uitstelt en een week later opnieuw moet uitstellen. Aan papieren zakdoekjes die weliswaar hygiënischer zijn maar tegen de kracht van het snuiten amper bestand, waardoor je vingers…nou ja, u begrijpt het wel. Stoffen dus. Maar tegen al dat gesnotter kon de wasmachine niet op en mijn vrouw, strijkenderwijs, ook niet echt. Je slaapt slecht met een verstopte neus, dus lekker wakker worden met een stralende dag in het vooruitzicht is er óók al niet bij. Erg onderhoudend was ik ook niet: in elke zin brak minstens twee keer een hoestbui uit, en aan het eind van de dag heb je daar weer pijn van in je zij. Ik heb het duistere vermoeden dat mijn beide kleinkinderen allerlei virusjes meenamen van het kinderdagverblijf waar zij geregeld bivakkeren - maar om nou de schuld van mijn voortdurende ongesteldheden op die smalle onschuldige schoudertjes te leggen is ook weer zo heftig. Je zet de verwarming wat hoger maar van de stijgende gasprijzen krijg je het alsnog koud. Je hebt alle tijd om de kranten te lezen en het journaal te kijken, maar ook dat is in deze rare tijden geen opwekkend gebeuren. Het meest in mijn sas was ik nog op de vrijdagavonden: mijn vrouw naar de volleybal, ik met koffie en een koekje in m’n luie stoel en dan naar de detectiveserie Vera kijken. Ik vind haar leuk, met dat hoedje. Maar in Engeland gaan blijkens al die series zoveel mensen op raadselachtige wijze dood. Gelukkig gaat daar geen moordenaar vrijuit. En ik ben onderhand ook van die verkoudheid af.

egbertvanderweide

Uit de krant