Voorhouter ontevreden over ontwerpen speelplaats aan Willem Barthoenstraat
Politiek VoorhoutVoorhout • Opnieuw klinkt er een geluid van onbehagen uit de buurt over de herinrichting van de speelplaats aan de Willem Barthoenstraat. Een briefschrijver aan de gemeenteraad is niet tevreden over de huidige voorlopige ontwerpen waaruit een keuze gemaakt kan worden. Hij wil iets te kiezen hebben.
door Nico Kuyt
De briefschrijver is al jaren actief bezig om de speelplaats aan de Willem Barthoenstraat naar een hoger plan te verheffen. Destijds wenste hij ook een vervroeging van de herinrichting, maar dit ging niet door. Maar nu staat het speelhofje op de rol voor een oppoetsbeurt. Meer groen spelen, zo leefde er een wens. De Voorhouter las in de gemeenteberichten over de mogelijkheid om te stemmen op de voorlopige ontwerpen voor de vernieuwde speelplaats en hij stapte naar het Bestuurscentrum.
Teleurgesteld
“Na het bekijken van de ontwerpen ben ik met stomheid geslagen”, zo schildert hij de bij hem beleefde ontgoocheling. “Ik heb de afgelopen jaren veel moeite gedaan om deze speelplaats opnieuw te laten inrichten. Ik heb een dossier van meer dan een pak papier A4. Nu mogen we kiezen uit drie ontwerpen die voor 80 procent hetzelfde zijn. Dit is toch geen keuze?” Hij geeft aan dat met ‘groen’ de buurtbewoners niet bedoelen om eenderde van de huidige speelplaats vol wordt geplant. “Wij bedoelen een boom, gras en natuurlijk spelen. Het resultaat is een veel kleinere speelplaats. Ook staat het bankje net als nu met zijn rug naar de zon, die zou aan de andere kant geplaatst moeten worden. Dan kan je ook zien of kinderen de speeltuin verlaten.”
Feedback ergens anders kwijt
Als hij de uitslag leest van de eerste enquête, dan worden er ook hele andere speelmogelijkheden gevraagd in de commentaren. “Hier is niets mee gedaan. Dit is geen burgerparticipatie, dit is elkaar zinloos bezig houden zodat je een taak kan afvinken. Ik weet echt niet meer wat ik moet schrijven om uit te leggen hoe je wel moet participeren en wat in dit specifieke geval de behoefte van de kinderen is. Mijn laatste vraag is: is dit het? Stopt het hier of kan ik mijn feedback nog elders kwijt?”, zo besluit de schrijver met zijn verzoek voor een keuze uit ontwerpen die beter aansluiten bij de wensen die in de buurt leven.