Help! Ik ben klusser…

column • Wanneer u dit leest ben ik voor een paar weken naar Friesland vertrokken. Mochten er leden van het dievengilde deze column lezen: u komt vergeefs, ons huis is bewoond en wordt bewaakt. Wat is het geval? Kind 4 gaat verbouwen, en nogal heftig. Daarvoor was het nodig dat hij met vrouw en kind een paar weken elders zou bivakkeren. Dat kon dan mooi in ons huis, wij waren toch weg. Voor ons was dat de aanleiding om de logeerkamer en mijn studeerkamer om te wisselen: logeerkamer met ledikant naar beneden, ik met al mijn boeken naar boven. Voor iedereen een gelukkige ruil. Ik kreeg er een ruimere werkkamer door en half slapende (groot-)ouders hoeven nu niet meer een trap op voor een wakker geschrokken kind. Het oversteken van de overloop volstaat. Wat u hier in een paar woorden leest, kostte het nodige aan moeite en zweet. Er moest gesausd, behangen, geschroefd en geboord worden. Nog los van al die versleepte boeken en onhandige boekenkasten. Maar het is gelukt. Mijn handen doen wel zeer maar ze staan niet verkeerd. De niet aflatende hulp van mijn vrouw was natuurlijk onontbeerlijk. Toen het bedje stond, bedacht ik me dat een commode wel handig was. Een kastje van een Zweedse meubelboer leende zich voor een eenvoudige ombouw, en dan ben je voor een paar tientjes klaar. Dacht ik. Maar dan moet je niet met een moe hoofd en covid-gerelateerd concentratieverlies naar de bouwmarkt gaan. Ik kwam terug met een bovenplaat van de juiste afmeting, maar met een zijpaneel dat net zo lang was. Dus te kort. Na een dagje balen waagde ik een tweede poging. In een dorp wat verder weg waar ik toch moest zijn, kocht ik een zijpaneel van de juiste lengte. Dacht ik. Waarom er 1.16 meter in mijn hoofd zat weet ik niet, maar het was te lang; 10 centimeter om precies te zijn. Gelukkig was een bevriende timmerman bereid die er af te zagen. Bijna ging dat ook nog fout – hij zou het zomaar in de lengte eraf hebben gehaald. Gelukkig was ik op dat moment helder genoeg: het was namelijk vóór het biertje dat ik aangeboden kreeg. Maar nu is het dan eindelijk klaar. Het kastje staat, het kind ligt er goed op. En ik zit. Lekker. Proost!

egbertvanderweide