Directeur Dorien van Doeveren en lerares Ans Zoet gaan allebei met pensioen. | Foto: MV
Directeur Dorien van Doeveren en lerares Ans Zoet gaan allebei met pensioen. | Foto: MV Foto: MV

Juf Ans Zoet gaat na 45 jaar lesgeven op de Springplank met pensioen

Onderwijs Sassenheim Sassenheim

Sassenheim • Ze zag de leerlingen op de Springplank opgroeien, en kreeg later hún kinderen ook weer in de klas. Het onderwijs en de school zitten in haar hart. Na 45 jaar neemt lerares Ans Zoet- Augustinus deze en volgende week afscheid. ‘Meer naar mijn zin dan hier, kan ik het niet hebben.’ 

De keuze voor het onderwijs lag voor Ans in de lijn der verwachtingen. Vader Augustinus was een bekende docent op de oude Don Bosco school. Eerst de Antonius, daarna de mavo, en later nog het Fioretti en het Bonaventura.  ”De oudere Sassemers zullen hem wellicht kennen als óf die hele autoritaire man, óf die aardige leraar, daar wordt verschillend over gedacht,” zegt Ans lachend. “’Ben jij daar een dochter van?’, vragen ze dan verbaasd”. Ook zij wilde graag het onderwijs in, en na haar diploma aan de pedagogische academie in Heemstede ging ze aan de slag. “Op 7 juni 1977 kreeg ik mijn diploma, en op 10 juni stond ik al voor de klas op de Springplank. Ik had hier al stage gelopen en door een zwangerschapsverlof kon ik direct aan de slag.”

Het waren vooral de groepen in de bovenbouw waar Ans voor de klas stond. Behalve in de kleuterklassen en groep 3 kent ze elke jaargang goed. Het langste stond ze voor de klas in groep 4: 17 jaar lang, samen met haar collega Els. Afwisselend waren ook de andere groepen aan de beurt. 

Afscheidsfeestje

Op woensdag 29 juni wordt ze, op ‘haar’ Springplank, nog door alle leerlingen in het zonnetje gezet. “Ik weet dat ze iets organiseren, maar wat precies is een verrassing. Mijn kinderen komen ook, en samen met de kleinkinderen ga ik in elke klas trakteren.”

Daarna volgt nog anderhalve week les, en begint de zomervakantie. Ans: “Dan ga ik mijn sleutel inleveren, en haal mijn naambordje er af. Dat is wel een raar idee. Gelukkig hoef ik niet helemaal afscheid te nemen, want ik blijf af en toe invallen. Dan kan ik toch nog af en toe doen wat ik het leukste vind: voor de klas staan.”

Lees het hele interview in De Teylinger van woensdag 29 juni.

Uit de krant