Frenki Lourens met zijn dochter Georgette en zijn buurvrouw, mevrouw de Roos (r). |Tekst en foto: Piet de Boer
Frenki Lourens met zijn dochter Georgette en zijn buurvrouw, mevrouw de Roos (r). |Tekst en foto: Piet de Boer Foto: Piet de Boer

Zilveren Barensteel voor Frenki Lourens (93), die elke dag de straat in zijn buurt veegt

Algemeen Voorhout

Voorhout • Wethouder Heleen Hooij, buurtbewoners en familie staan op vrijdag 9 september te wachten voor het huis van Frenki Lourens in Voorhout. Als hij de deur uiteindelijk opent, kijkt hij letterlijk stomverbaasd naar de grote groep mensen op zijn stoep en stapt behoedzaam over de drempel.

De heer Lourens is geboren op Curaçao waar hij werkte als ambtenaar. Na zijn pensioen kwam hij in de jaren zeventig naar Nederland. De heer Lourens, roepnaam Frenki, werkte in Noordwijk, waar hij op diverse adressen schoonmaakwerk deed. Toen hij stopte met schoonmaken nam hij het onderhoud van de buurt op zich en ging vanaf 2011 straat en stoepen vegen in de Kruidenbuurt.


Bekende inwoner

Frenki Lourens is daardoor een bekende en gewaardeerde Voorhouter geworden. Buurtbewoners vroegen voor hem een onderscheiding aan bij de gemeente. Wethouder Heleen Hooij kwam deze persoonlijk langsbrengen. “U zult wel denken, wat doet die wethouder hier op mijn stoepje? Het stoepje dat u al zoveel jaren schoonveegt, net als de tuintjes van buurtbewoners aan de Anijszoom.”


Het ‘veeggebied’ van de heer Lourens is in de elf jaar dat hij veegt steeds omvangrijker geworden. Zijn bezem is nog steeds dezelfde en vertoont duidelijke sporen van het dagelijks gebruik vertoont. De heer Lourens heeft ook al een aanzienlijke hoeveelheid levenservaring opgebouwd en heeft een figuurlijk steuntje in de rug nodig. Zijn buurvrouw helpt nu mee. Zij schept de hoopjes takken en bladeren voor hem in de groenbak.


Het moet toch schoon zijn?

De heer Lourens luistert aandachtig naar de speech van wethouder Hooij en laat de Zilveren Barensteel op zijn jas spelden. Na de overhandiging van de oorkonde, ondertekend door de burgemeester, zingen zijn buurtbewoners ‘lang zal hij leven’. De heer Lourens glimlacht: het is hier aangenaam met elkaar. Maar blijft tegelijkertijd verbaasd over de hulde van buurt en gemeente. Zelf lijkt hij het niet zo bijzonder te vinden wat hij gepresteerd heeft .Hoe is dat zo gekomen dat u bent gaan vegen en dat nu nog steeds doet? Hij kijkt verbaasd op en lacht: ‘Het moet toch schoon zijn?’.

Uit de krant