Afbeelding

‘Al vier jaar houdt ze onze tuin in de gaten’

Algemeen Teylingen

Column • Al vier jaar houdt ze onze tuin in de gaten. Dag en nacht houdt ze haar ogen niet af van wat ze lijkt te zien. Al die tijd hangt ze als versteend aan onze dakgoot. Haar blikken zijn koud, al speelt er om haar mond een serene glimlach. Maar daar meent ze niets van. Ze is namelijk werkelijk van steen. Ze is zo hard als terracotta. Ruim 100 jaar lang deed ze datzelfde werk onder een dakgoot van een oude pastorie. Met zeven zusters hing ze daar, ze hielden de goot omhoog, en tegelijk tuin en huis en een stuk weg in de gaten. Ze zagen een deftige domineesvrouw door haar stoel gaan ten aanschouwe van een groep catechisanten. Ze zagen een fanatieke predikant die demonstratief de luiken sloot wanneer er een roomse processie voorbijtrok. Het maakte niets uit dat ze dat zagen, ze konden alleen maar machteloos toezien. 

Ze konden met z’n achten ook niet tegenhouden dat het pand gesloopt werd. Zij en haar zusters werden afgedankt. De nieuwe tijd laat geen dakgoten meer rusten op tere schouders van juffrouwen van klei. Een koene directeur gemeentewerken redde hen van de ondergang: vier van de gezusters kwamen in een museum terecht en zijn, sinds het sluiten van dat museum, spoorloos. Twee zusters werden hergebruikt in de nieuwbouw op de plaats van hun oude werkplek. Die van ons kreeg de taak om met een medezusters een schoorsteenmantel te verfraaien. Tot ook dat niet meer hoefde. Een schrandere dominee wist ze te bemachtigen en bracht ze in als kavels bij een kerkenveilig. Hij kocht er zelf één, en toen werd ze ook van deze laatste zuster gescheiden. Die is inmiddels weer bijna terug op de plek waar ze een eeuwlang hing. 

Maar die ene verhuisde met de dominee mee. Hij hing haar aan de schuur. Ze liet het alles stilzwijgend over zich heen gaan. Elk voorjaar trekt ze zich een beetje verlegen terug achter het bladerdek van de roos die aan haar voeten staat geplant. In de herfst komt ze weer tevoorschijn. Ze is de gelijkmatigheid zelve. Onafgebroken, ja bijna star houdt ze de ogen gericht op één bepaald punt, voor de kijkers rechts. Misschien bent u nieuwsgierig naar wat daar gebeurt. U kunt lang wachten. Zij zwijgt in alle talen over wat ze hoort en ziet.

egbertvanderweide

Uit de krant