Afbeelding

‘Aan het weer kan geen mens iets doen’

Algemeen Teylingen

Column • Dat zal je altijd zien: heb je eindelijk een goed voornemen, komt er weer iets tussen. Ik had toch nadrukkelijk de opzet om in de afgelopen week royaal gebruik te gaan maken van mijn lekkere ligstoel plus dito kussen in mijn tuintje, met versnaperingen onder handbereik. Maar nog nadrukkelijker liet een hittegolf zich gelden. Zelfs in de schaduw was het buiten amper uit te houden, de laatste dagen. Ja, in de koelte van de allervroegste ochtenduren, half 7 of zo. Maar dan ben ik eigenlijk niet op m’n best. Of eerlijk gezegd ben ik dan gewoon nog niet wakker. Ik heb niks tegen vroeg opstaan, maar het moet wel leuk blijven. 

Trouwens, ik heb het nooit gehoeven: de middelbare school was op vijf minuten fietsen van ons huis en als ik de verkeerslichten meehad deed ik er nog een minuut korter over. In mijn werk zat werkelijk niemand vóór 9 uur ’s ochtends op mij te wachten, terwijl het ’s avonds geregeld laat werd, met vergaderingen of een serie huisbezoeken. Ik ging vaak laat naar bed en kwam er niet al te vroeg uit. Dat motto houd ik vol, al lig ik wel wat eerder te bed tegenwoordig. Maar voor acht uur ’s morgens ben ik doorgaans niet paraat. En ook op dat tijdstip was het al drukkend warm, deze afgelopen week. Ik ga daarover niet klagen. Allereerst omdat klagen niet helpt. Het geeft hooguit even lucht aan een bezwaard gemoed, dus veel langer klagen dan ‘even’ heeft weinig zin. Vervolgens: er zijn altijd mensen die het erger hebben en die dus meer recht hebben om te mopperen. Die geef ik graag voorrang. Je zult bij de weg moeten zijn of in een warme fabriek, op het heetst van deze septemberdagen. Of nog erger: voor een klas verhitte pubers. Alles is relatief. 

Maar de belangrijkste reden om niet te klagen is wel deze: aan het weer kan geen mens iets doen. Mijn grootmoeder zaliger riep, als we mopperden op regen of hitte: alle weer is Gods weer. Ik geloof niet dat de Schepper daar hoogstpersoonlijk de hand in heeft. Maar wel, dat het onzin is te mopperen en te klagen over dingen waar geen mens iets aan kan doen. Als je aan de omstandigheden en de feiten niets kunt doen, probeer dan jezelf te veranderen. Dus heb ik het mezelf binnenshuis aangenaam gemaakt: ook daar een aangepast tempo, ook daar een luie stoel, ook daar koffie met een koekje onder handbereik. En een ventilator…

egbertvanderweide

Uit de krant