Afbeelding

Boter, kaas en eieren

Algemeen Teylingen

Column • Ik had het natuurlijk meteen moeten zien. De gewonnen bekers stonden nota bene pontificaal en opgepoetst in z’n marktkraam. Een schaaltje met proefkaas en een potje (niet te versmaden) honing stonden bovenop de bijbehorende, uiterst loffelijke cijferlijsten vast, die daar zichtbaar voor iedereen hingen te hangen. De melkboer, die elke zaterdag zijn waar aanbiedt op de Warmondse Gemeentehaven, had voor de zoveelste keer prijzen gewonnen. Op een van de uitgereikte cijferlijsten prijkten dit keer louter tienen. En dat had ik niet meteen gezien.

Vooruit, er waren verzachtende omstandigheden. Het was allereerst nog vroeg op die druilerige zaterdagmorgen. Ik had daarbij ook nog eens m’n pet diep over m’n ogen en tenslotte was ik vanwege al dat aanhoudende gehoest niet helemaal helder. Maar dat blijft een slecht excuus voor onachtzaamheid. Net toen ik mijn boodschappen had ingepakt en naar de groentekraam wilde gaan, hoorde ik de klant na mij zeggen ‘Gefeliciteerd! Ik las het in de krant!’ Waar ik het, tussen haakjes, dus ook al niet had opgemerkt… 

Ik keek nog eens beter en haastte mij om het goed te maken. Gelukkig was z’n gepaste trots niet al te zeer gekrenkt door mijn onoplettendheid. Hij straalde. En iets van zijn trots straalde natuurlijk op ons, Warmondenaren, af. Kijk, ik sluit niet uit dat op de warenmarkten in de andere dorpen van onze goede gemeente Teylingen ook goede zuivel verkocht wordt. Misschien wel prijswinnende kaas en boter. Misschien slijt deze melkboer zijn waar wel op jullie markten, beste Sassemers en Voorhouters. Ik gun het jullie van harte. 

Maar het blijft natuurlijk onze melkboer. Daar helpt geen gemeentelijke herindeling aan, hoe geslaagd die ook kan zijn. Het blijft Warmondse boter en Warmondse kaas, van Warmondse koeien in een Warmondse wei (of stal). Prijsboter en prijskaas. Hij verkoopt natuurlijk ook andere etenswaar. Eieren, bijvoorbeeld. Maar daar valt geloof ik niet meteen een prijs in te verdienen. Tenzij hij ze zelf zou leggen, natuurlijk…

egbertvanderweide

Uit de krant