Kleinkunst in de kamer als afsluiting van Kunstweek Warmond

Warmond • Vier huiskamers, een aak en een molen waren afgelopen zondag omgetoverd tot een theater in het kader van ‘kleinKunst in de Kamer’ (kKiK), het sluitstuk van de Warmondse Kunstweek. Twee routes waren uitgezet in het dorp elk langs drie optredens. Elk half uur vond er een wisseling van de wacht plaats en verplaatsten de toeschouwers zich naar een andere locatie. De ene route ging langs Jeroen Kramer, Lotte Velvet en Lilian en Rocco. De andere langs Britt van Toorn, Harry Piekema en Rata Kloppenburg.

Jeroen Kramer paste als een soort troubadour prima in de setting van de Zwanburgermolen. Het publiek was daar per boot naar toe gebracht. Na een vermakelijk optreden, met soms wat ondeugende teksten was het even wachten op de boot terug. Kramer, zelf nauw betrokken bij de intocht van Sinterklaas op televisie, was niet de enige die daarbij dacht aan de komende intocht van de Goedheiligman. Zou de boot nog komen was de vraag, want een volgend optreden wachtte. Zelf noemt ze het apocalyptisch cabaret, wat Lotte Velvet brengt. In de geborgenheid van de huiskamer weet ze op een milde manier te zorgen dat we de realiteit daarbuiten onder ogen zien. Van een andere orde was het flitsende spel dat Lilian Korzilius en Rocco van Loenen lieten zien. In deze huiskamer werd vanaf de driezitsbank een inkijk gegeven achter de schermen van het theater. Daarbij vochten perfectionisme, drankzucht en snobisme afwisselend om voorrang.

Britt van Toorn maakte het schip dat aangemeerd lag bij ’t Joppe tot haar huiskamer, ondanks de industriële uitstraling van het scheepsruim. Het tweede adres met een klassiek interieur, paste juist weer bij Rata Kloppenburg op haar cello. In haar verhaal daarbij stelde ze zich kwetsbaar op. ‘Mooi en indrukwekkend’, aldus een toeschouwer. Of Harry Piekema ooit van zijn AH-verleden loskomt is de vraag, maar tijdens zijn optreden was daar weinig van te merken. Bij het opruimen van zijn boekenkast vond hij de inspiratie voor zijn verhaal, waarbij met name Bertus Aafjes aan de orde kwam.

Maarten ’t Hart wandeling

Op de laatste zaterdag van de Kunstweek in Warmond werd de Maarten ’t Hartwandeling gelopen. Een veertigtal liefhebbers van de plaatselijke schrijver verzamelden zich bij de dorpspomp om op bepaalde plekken in de route te horen wat er in zijn boeken over Warmond te lezen is. De citaten werden afwisselend voorgelezen en van context voorzien door Nicoline Heemskerk en Robin van ’t Hart. Laatstgenoemde is de initiatiefnemer van de wandeling.

Hoewel de weersomstandigheden goed waren, zorgde de regen die de laatste tijd is gevallen voor wat ongemak. De oversteek door het drassige weiland van de Oude Dam naar het Spoorpad zorgde bij sommige deelnemers voor natte voeten. Het verhaal over de daar aanwezige hanen was echter te actueel om over te slaan. De gemeente Teylingen is namelijk de afgelopen weken juist begonnen met het laten vangen van het loslopende pluimvee. De vrees bestond dat er geen kip meer te zien zou zijn. Dat was niet het geval, maar voor de zekerheid had Heemskerk haar tekenclub wat kartonnen exemplaren laten maken om het verhaal te illustreren. Die waren daar in de grond geprikt.

De meeste verwijzingen naar Warmond zijn te vinden in het boek Lotte Weeda . Het dorp heet daarin Monward en de straatnamen zijn van een katholiek sausje voorzien. Behalve de Kaarsenmakersdam moeten de Warmondse namen afgeleid worden uit de verdere omschrijvingen. De aanleiding voor dit verhaal, het fotoboek van Els Hansen uit 1991, werd tijdens de wandeling ook gebruikt om personen uit Lotte Weeda te identificeren.

Al met al een behoorlijke puzzel voor Van ’t Hart, die al een tijd op dit project had zitten broeden. Gezien de reacties na afloop is het allemaal niet voor niets geweest. Of de wandeling een vervolg krijgt is nog niet bekend.