Scholieren dichten voor 75 jaar vrijheid - deel 1
Onderwijs VoorhoutVoorhout • Begin dit jaar startten de Oranjevereniging Voorhout (OVV) en Historische Kring Voorhout (HKV) gezamenlijk een project rondom de herdenking van 75 jaar Bevrijding. Zo maakten de leerlingen van de groepen zeven schilderijen en schreven de groep achters gedichten. De oorspronkelijke bedoeling was om de gedichten, tegelijk met de schilderijen van de groepen zeven, medio april in de publieke ruimte in Voorhout te exposeren. Door de huidige maatregelen kan dat niet meer doorgaan. De Teylinger publiceert de komende vier weken enkele gedichten van de leerlingen in de krant en alle gedichten zijn te lezen op onze website.
Het einde
Daar zit ik dan in zo´n barak.
Niet wetend wat er gaat gebeuren.
Ieder kind was aan het huilen.
Leven in onzekerheid, moet ik vandaag of morgen.
Het was tijd ik moest gaan.
5 uur in een overvolle trein.
Ik zag mensen al gaan.
Het voelde niet echt als een eer.
Maar even later klopte.
MIjn hartje ook niet meer.
Guusje
ik ben aan het slapen
er wordt op de deur gebonkt
er wordt geschreeuwd
we worden opgehaald
we zitten in een wagen
wat gebeurt er ik ben bang
we stappen uit de wagen
ik word gescheiden van mijn ouders
ik ga in een trein
hij zit heel vol ademen is lastig
na 2 uur zijn we er
we zijn aangekomen
allemaal soldaten
ons haar wordt afgeknipt
ik wordt naar een kamer geduwd
het is een slaapkamer
het is heel krap
ik ga snel slapen het is al heel laat
ik word wakker gemaakt door soldaten
we mogen douchen
we zijn opgesloten
er komt gas uit de douche
wat gebeurr……..
Guus
Duizend vragen
Met mijn poppen spelen kan nu niet meer
want het is weer….
ja wat?
en waarom?
allemaal doden alleen daarom?
Lekker met mijn auto´s spelen
dat kan nu niet meer ze hebben ze afgepakt
maar wie?
en waarom?
om de pret te bederven alleen daarom?
Met mijn Joodse vrienden spelen
en vanalles delen
dat kan nu niet meer,
want iemand at een peer
dat is toch geen stelen?
maar waarom?
alleen maar om ze te laten werken
alleen daarom?
Duizend vragen
die me de hele tijd maar plagen.
Robin
hoop
ik ben bang
maar houd hoop
de zon schijnt
maar ik mag niet naar buiten
naar school gaan kan al niet meer
het pleintje in de buurt is leeg
morgen is een andere dag
met of zonder oorlog
ooit komt het goed
ik weet het zeker
Sophie
Executies
Mitkommen!
Werd er hard geschreeuwd.
Later zat ik in een wagen.
Tussen twee bewakers in.
Zal ik ontsnappen?
Of had dat geen zin.
De ene lag te slapen.
De ander keek net weg.
Hoe hard zou de wagen gaan?
Een sprong midden op de autobaan.
Snel weg door het gras.
Een schot het gevoel dat hij raak was.
leefde nog,
voelde me vrij.
Geen geluk voor anderen,
Wel voor mij.
Nienke
75 jaar geleden
We moesten naar een kamp,
Wat was dat een ramp!
We moesten met 75 man in een wagon,
En dat was waar de ramp pas begon.
Daar moesten we heel hard werken,
En dat kon je ook wel merken.
We begonnen te zweten,
En ook kregen we weinig te eten.
Maar ik bleef hopen,
Dat ik ooit nog een keer veilig over de straat kon lopen.
En toen werden we bevrijd,
Maar in Nederland was er nog grote strijd.
Nu zijn we al 75 jaar vrij.
En dat maakt me heel erg blij.
Doortje
Herinneringen (haiku)
De toekomst gaat door
Maar de herinneringen
Die blijven altijd
Antonie
Mezelf kunnen zijn
Zou er een dag zijn
Waar ik echt mezelf zou kunnen zijn
Zonder militairen om me heen
Zonder geweerschoten
Zou er een dag zijn
Waar ik gewoon naar school kan gaan
Dat ik zonder zorgen
met mijn vrienden kan spelen
Zou er een dag zijn
Waar ik echt mezelf kan zijn
En de oorlog stopt
Sigrid
Mijn droom
Ik vind het eng
Ik ben bang
Ik vind het eng
Al die harde knallen
Ik vind het eng
Ik kan niet slapen
Dan bedenk ik wat zou ik doen
Als we bevrijd worden
Wil ik eten
Wil ik naar buiten
Wil spelen met kinderen
Wil ik naar school
Maar het allerliefste wil ik vrede
Loïs
vrij
Onderduiken was niet fijn.
Maar het zou niet voor lang meer zijn.
De wereldoorlog was voorbij.
We vierden feest en waren blij.
We zijn nu al 75 jaar vrij.
We herdenken altijd nog op 4 Mei
suzanne
