
Sassenheim • De gewonnen finale van zaterdag tegen Fortuna was het afscheid van Daniel Harmzen. Met hem neemt TOP afscheid van een bijzondere speler.
Door Hans Westra Hoekzema
Waar TOP de afgelopen jaren groot kon worden met spelers die ooit bij andere verenigingen speelden, groeide Harmzen op bij de club in Sassenheim. Meer dan welke speler dan ook was Harmzen daarom het gezicht van TOP. En bovendien de succesvolste speler uit het 90-jarige bestaan van de club.
Het perfecte afscheid leek al in 2014 te zijn. Harmzen besloot na dat seizoen te gaan stoppen en dat betekende dat zijn laatste wedstrijd die tegen PKC zou zijn: de finale in Rotterdam Ahoy om het landskampioenschap. Het werd een bloedstollend gevecht dat TOP won met 20-21 door een schot kort voor tijd van: Daniel Harmzen. Mooier kon een carrière niet eindigen. Twee finales en twee titels (in 2011 werd TOP voor het eerst landskampioen).
Het werd een afscheid voor korte tijd. Harmzen kwam terug nadat het met TOP wat minder goed ging. Het haalde in 2015 weliswaar weer de eindstrijd maar verloor die, ook tegen PKC, op een vergelijkbare manier met een afstandsschot kort voor tijd. Harmzen besloot nog langer door te gaan; afscheid met verlies was geen optie en bovendien kon de club nog niet zonder hem.
Wat velen niet weten is dat Harmzen al eerder eens gestopt was. Als moeilijk te sturen ventje vond hij het korfbal als puber een tijdje niets meer. Hij ging tennissen, een sport waarvoor hij ook een bepaald talent had. Maar Harmzen kwam terug bij TOP en via de A1 kwam hij direct in het eerste terecht. Nog steeds vaak lastig, maar wel net genoeg coachbaar om het talent te ontwikkelen dat in hem zat. Hij groeide mee met de ambitieuze doelstellingen die TOP inmiddels had geformuleerd en die de club in 2008 naar het hoogste niveau, de Korfbal League, hadden gebracht. In seizoen drie haalde Harmzen dus, onder meer met zijn broer Sander en de huidige bondscoach Wim Scholtmeijer in het team het eerste allerhoogste succes.
Waar spelers kwamen en gingen, werd Daniel Harmzen steeds meer het gezicht van TOP. Dat was even logisch als opvallend. Als kind van de club zag men in hem graag de authentieke Sassemse korfballer. Als speler viel hij misschien niet direct op. Hij was als uitmuntende rebounder meer een verdediger dan een dominante aanvaller maar zijn echte kwaliteiten zag je pas als je vaker wedstrijden bekeek. Harmzen zette de lijnen uit, was de feitelijke coach ín het veld. Daarin bleek hij van onbeschrijfelijk groot belang.
Je moest die rol zien of er verder bij anderen naar vragen. In interviews zei Harmzen zelf alleen dat wat hij kwijt wilde en verder interesseerde het hem helemaal niets wat men van hem vond. Dat leverde hem binnen de club veel aanzien op, daarbuiten ook tegenstanders. Maar Harmzen deed wat hij vond dat hij moest doen. Ook al was dat tennissen met zijn tennisteam op de zondagmorgen vroeg na de gewonnen finale van 2011. Of de coach opbellen dat hij nu echt geen zin meer had om te gaan trainen. Of voetballen in clubverband op zondag, ook na zware korfbalwedstrijden de dag ervoor.
Maar genieten van het spelletje deed hij des te meer. Niet alleen van het korfbal maar ook van de ontwikkeling van een team dat werkt naar een bepaald hoogtepunt. "Het proces" noemde Harmzen dat. Het plannen van dat proces begon TOP steeds beter te beheersen. Dat bleek wel in 2016 toen TOP na een heel matig seizoen weer PKC in de finale trof. TOP versloeg de torenhoge favoriet omdat het rustig en onverzettelijk bleef na een grote achterstand. Harmzen genoot ervan dat TOP dat kunstje beheerste en de tegenstander niet.
Vorig jaar prolongeerde TOP de titel tegen Blauw-Wit en dit jaar kwam er een unieke derde titel op rij bij na de 20-24 winst op Fortuna. TOP besliste de wedstrijd al vroeg en op 17-22 kwam het ultieme moment. Het eveneens oorspronkelijk Sassemse talent Thomas Tiggelman liep warm om Harmzen een publiekswissel te kunnen geven. Harmzen speelde zich vrij en voor het supportersvak van TOP schoot hij de 23e raak om daarna door iedereen in de Ziggo Dome te worden toegejuicht. "Een droomscenario. Dit was legendarisch, het kan niet mooier", zei de speler daar na afloop over.
Harmzen neemt afscheid met vijf zaaltitels, een paar Europese en veldtitels. Nu, met 32 jaar en een zoontje wordt het tijd voor andere dingen.
-
De rol van NSB'er Speet in Voorhouts oorlogsdrama in nieuwste Dwars Op
10:00
-
Bloemencorso van de Bollenstreek live te zien op TV West
gisteren
-
Warmondse HyperScout maakt eerste beelden
gisteren
-
Lekker lezen, tips van de bieb!
2 dagen geleden
-
Teylingen bindt strijd aan tegen armoede
2 dagen geleden
-
Gemeente eist grond terug
2 dagen geleden
-
Oldtimer bromfietsrit door de Bollenstreek
2 dagen geleden
-
Bijen tellen in je eigen tuin
2 dagen geleden
-
3 dagen geleden
-
Krediet beschikbaar gesteld voor tunnel Noordelijke Randweg
3 dagen geleden
-
Aanpassing Herenweg erg prijzig
3 dagen geleden
-
Edwin van der Sar trapt af op eigen toernooi
3 dagen geleden
-
Moord in De Woelige Stal
4 dagen geleden
-
Van den Broek Optiek: het gemak van de opticien aan huis
4 dagen geleden
-
4 dagen geleden
-
Warmelda-penning voor André van Noort
4 dagen geleden
-
Eerste paal de grond in voor sociale huurappartementen Engelse Tuin
5 dagen geleden
-
Cultuur Verheft speelt 'Waar verstoppen wij het lijk?'
5 dagen geleden
-
Langeveld start nieuw seizoen met dubbel podium in TCR Germany
5 dagen geleden
-
'Groen Dichterbij' verbindt groene initiatieven in Teylingen
5 dagen geleden
-
5 dagen geleden
-
Ook kippen in Park Rusthoff na ophokplicht weer naar buiten
6 dagen geleden
-
Negenhonderd grondgevechten tijdens toernooi bij Kaizen
6 dagen geleden
-
6 dagen geleden
Nieuwsoverzicht
-
De rol van NSB'er Speet in Voorhouts oorlogsdrama in nieuwste Dwars Op
10:00
-
Bloemencorso van de Bollenstreek live te zien op TV West
gisteren
-
Warmondse HyperScout maakt eerste beelden
gisteren
-
Lekker lezen, tips van de bieb!
2 dagen geleden
-
Teylingen bindt strijd aan tegen armoede
2 dagen geleden