Afbeelding

Tot je zo oud bent als ik…

Algemeen Teylingen

Column • Het vak dat hij gaf was niet sexy: dogmageschiedenis. De hoogleraar zelf was ook niet echt glossy: hij was oud in onze studentenogen, heel oud. Zeker wel 60. Wij waren jong, misschien niet per se sexy maar wel onstuimig. Er moest van alles anders en dat lieten we duidelijk merken. Hij liet ons een beetje uitrazen, keek eens bedachtzaam naar die pakweg 50 Sturm- und-drang-jongelui tegenover zich en sprak van tijd tot tijd een paar gevleugelde woorden: ‘ik ben op een leeftijd waarop de kans op verdubbeling uitgesloten mag worden geacht.’ Tussen haakjes: hij leeft nog en is aardig op weg. Of deze: ‘jongelui, wacht maar tot je zo oud bent als ik…’ Dat was olie op het vuur. Ik bedoel: hoe doe je dat? Kun je als 20-jarige met je armen over elkaar, ergens terzijde van het grote kerk- en wereldgebeuren zitten wachten tot je 60 bent? Natuurlijk niet. Nu ben ik zelf 60 – en elke dag sinds mijn 20e heeft die hoogleraar natuurlijk wel een beetje meer gelijk gekregen. Hij had dat alleen nooit mogen zeggen. Elke generatie heeft het recht eigen fouten te maken en daarvan te leren. Ze kan bouwen op de wijsheid en kennis van vorige geslachten - maar ervaring, die moet ze zelf opdoen. Met vallen en opstaan. Dat gaat je, wanneer je ouder bent, wel makkelijker af. Je leert minder te eisen van jezelf (en van anderen). En als je eens de fout in gaat, geef je dat makkelijker toe. Toen een paar weken geleden een paar oplettende lezers mij wezen op een ernstige vergissing, was ik de eerste om dat ruiterlijk toe te geven: het behulpzame hondje was inderdaad van Wim Kan en niet van Toon Hermans, zoals ik geheel abusievelijk had beweerd. Ik herroep en doe boete. Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Geen gedraal, geen gepalaver, geen verzachtende omstandigheden, geen smoesjes en geen vluchtwegen. Ik had het gewoon fout. Ik hoor nu her en der iemand denken: gaat het zo makkelijk, een fout toegeven? Ja hoor – wacht maar tot je zo oud bent als ik…

egbertvanderweide

Uit de krant