Afbeelding

Pappen en nathouden

Algemeen Teylingen

Column • Ik verbaas me steeds meer over het gemak waarmee de regering met geld strooit. De miljarden worden uitgedeeld alsof het pepernoten zijn. Gaat het in de zorg niet goed? Hier is een zak met geld. Is het onderwijs aan verandering toe? Hier is een bom duiten. Loopt de infrastructuur in dit volle land vast? Gooi wat geld tegen nog meer asfalt aan. Waar komt dat geld vandaan?

Ik ben geen econoom, ik neem maar aan wat financiële experts zeggen: geld kost niks. Je kunt lenen zonder rente. Ik zal mijn bank ook eens vragen naar die mogelijkheid. Maar wie gaat dat terugbetalen? Gaan we daar ook voor lenen? En wie betaalt dat dan? In de loop der kabinetten is de burger gereduceerd tot belastingbetaler en consument: een ding dat moet betalen en uitgeven. De cijfers van ons Burgerservicenummer en onze pinpas zijn doorslaggevend. Wie we werkelijk zijn, wat we nodig hebben, wat ons beweegt, wat ons verbindt en ontroert – niemand is er in geïnteresseerd. Het doet denken aan ouders die met dure cadeaus en veel zakgeld hun ontevreden kinderen aan het lijntje houden. Met als resultaat nog meer ontevredenheid. Dus wordt er nog eens een smak euro’s besteld. Maar het is uitstel van oplossing. Ik ben niet eens benieuwd naar de ontegenzeggelijk zorgvuldig gekozen en door een reclamebureau duur in elkaar geflanste slogan van het komende regeerakkoord. Ik heb het hierboven alvast maar neergezet. En de inhoud ervan komt regelrecht uit de Fabeltjeskrant: dat zien we morgen dan wel weer… Hoe geloofwaardig is een overheid die zich zorgen maakt om de onverschilligheid die ze zelf heeft veroorzaakt? Visie is niet voor slechtzienden – visie is onontbeerlijk voor wie ons moeten leiden. Visie betekent: jullie worden gezien, gehoord, gekend, meegenomen in de plannen. Dat hebben we nodig, een goed plan, een samenbindend verhaal. En als we de tering naar de nering moeten zetten: zeg het eerlijk. Voor een goed plan hebben we best wel wat over, sterke schouders genoeg. Maar leid ons alsjeblieft. Stel ons een doel voor ogen, een ideaal. En ga ons daarin vóór.

egbertvanderweide

Uit de krant