Honderd rode rozen voor eeuwelinge Geertje van Harskamp - Bol
Sassenheim n 'Het is allemaal vanzelf gegaan' blikt Geertje van Harskamp –Bol nuchter terug op maandag 20 maart nadat zij de dag ervoor samen met de kinderen, kleinkinderen en neven en nichten een feestje had gevierd ter ere van deze een bijzondere mijlpaal in haar leven. Zij geniet er nog met volle teugen van na. Ook van de bloemenpracht in haar woonkamer. Niet te vergeten de meer dan honderd kaarten die zij kreeg, een brief van Koning Willem Alexander en het bezoek van burgemeester Carla Breuer.
Door Piet van Kampen
De bejaarde maar nog kwieke vrouw woont nu in het zorgcomplex Sassembourg. Daar blikt zij terug op haar geboortehuis in de 3e Poellaan, waar zij in een gezin van zes kinderen ter wereld kwam. "Later gingen wij op nummer 47 wonen," herinnert zij zich nog maar al te goed. Het grootste deel van haar leven bracht zij in de vertrouwde omgeving door. De zonen, Willem, Dick en André zagen er het levenslicht. In 1995 verhuisde zij naar voormalige De Schutse maar toen was zij inmiddels al weduwe. Vanwege het slopen van het gebouw woonde zij vijf jaar in Noordwijkerhout waar haar medebewoners ook tijdelijk werden ondergebracht. Nu woont zij naar tevredenheid in Sassembourg. "Ik woon hier naar mijn zin." Haar echtgenoot Andries overleed 24 jaar geleden. Hij bracht het brood op de plank als timmerman in Sassenheim en later als houtzager in Leiden. De honderdjarige Geertje is erg gelukkig met haar zes kleinkinderen en zes achterkleinkinderen. "Ik denk nog wel eens terug aan de vakanties samen met mijn man in Zeeland en Limburg." De eeuwelinge is nog helder van geest en af en toe is een opmerking doorspekt met een humor.
Geheim
Wat is het geheim van honderd jaar worden? Geertje fronst even de wenkbrauwen en zegt dan nuchter: "Het is allemaal vanzelf gegaan". Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Zij doet nog volop mee aan activiteiten in het complex zoals bijvoorbeeld een partijtje sjoelen en de gym. Voorheen was kaarten, met name jokeren, haar favoriete hobby.
Wat een sterke kant van haar is, is dat zij alle verjaardagen van de familie bijhoudt. Een doos met kaarten staat naast haar stoel. De tijd van het verenigingsleven als vrijwilliger bij de meisjesvereniging ligt ver achter haar. Ook de periode dat zij veel mensen hielp en haar moeder verzorgde in een bejaardentehuis in Leiden. Op naar de 101? "Zolang ik hier goed zit wel, maar dat weet je nooit." De jarige geniet zichtbaar van haar gebakje, iets wat zij die ochtend ook al met een aantal medebewoners deed. Op zondag werd zij in de kerk toegezongen en kreeg een fraai boeket mee. Een van de velen die haar kamer volop fleur gaven.