Nieuwbouw KTS officieel geopend
Voorhout n Met een slag op de gong opende wethouder Kees van Velzen op donderdagmiddag de nieuwbouw van de KTS. Het gebouw staat naast het huidige schoolgebouw en is bedoeld om het groeiende aantal leerlingen op te vangen.
Het was voor Van Velzen een weerzien met zijn oude school, waar hij 1967 voor het eerst als leerling binnen stapte. Een andere tijd, met een lager leerlingenaantal. Dit schooljaar geeft de KTS onderwijs aan ruim 800 leerlingen, volgend jaar zijn dat er 870. De groei zet hard door, want vijf jaar geleden waren er zo'n 550 leerlingen. Het geeft de noodzaak aan voor het extra gebouw. "En eigenlijk is het alweer te klein," besluit directeur Ton de Groot zijn openingsspeech.
Speciale klassen
De nieuwbouw, met zonnepanelen op het dak, staat naast de bestaande bouw en biedt ruimte aan twaalf klassen. Vijf daarvan zijn zogenaamde symbiose klassen: kleine klassen in een prikkelarme omgeving, waar onder ander kinderen met autisme lessen volgen. Deze leerlingen worden nog intensiever begeleid dan in de reguliere klassen.
De KTS werkt daarvoor ook sinds enkele jaren samen met de Leo Kannerschool uit Oegstgeest. In januari tekenden de twee partijen nog een intentieovereenkomst om de samenwerking een vervolg te geven. Leerlingen van de Leo Kannerschool kunnen doorstromen naar de klassen van de KTS. "Het begon als pilot en is een succes gebleken," zegt Leo Kannerschool-directeur Douwe Splinter. "Dit is een voorbeeld van passend onderwijs." Volgend jaar zitten er zo'n 60 leerlingen, in groepen van twaalf, in de symbiose klassen. De Groot: "Deze nieuwe klassen zijn voor jongeren een opstapje naar het regulier onderwijs en een baan".
Extra lokalen
Het gebouw is mede gefinancierd dankzij een extra bijdrage van de gemeente Teylingen. De Groot: "Ik ben daarom het meest blij met het lef van de gemeente. Zij hebben hun nek uitgestoken voor de financiering, want die was sowieso nodig voor deze vijf extra lokalen".
De directeur heeft in zijn 22 jaar bij de KTS veel zien veranderen, maar de behoefte aan het vakonderwijs blijft, zegt hij. "Veel mensen weten het niet, maar van alle bedrijven in de regio, heeft de helft van de eigenaren op de KTS gezeten."
Vrienden voor het leven en de basis voor zeker vijftien huwelijken
Warmond n "Jij moet ook al minimaal 100 zijn," roept een vrouw tegen een man van haar eigen leeftijd. Lachend begroeten ze elkaar. Verderop klinkt eveneens een kreet van herkenning als twee oude bekenden elkaar na jaren weerzien: "Hé!" Zondagmiddag 14 mei stond voor de oudere Warmonders in het teken van hernieuwde ontmoetingen. Ter gelegenheid van de presentatie van het boek 'Onze eigen ruimte' van Dick Duijnhoven, over de voormalige Warmondse jeugdsociëteit 'Ut Sloepie', werd een reünie georganiseerd voor iedereen die tussen 1969 en 2001 deel heeft uitgemaakt van de 'Sloepie-gemeenschap'.
Door Mandy van Leeuwen
Of de bestuursleden, vrijwilligers en bezoekers van Ut Sloepie inderdaad een gemeenschap vormden, is deze middag geen punt van twijfel. De saamhorigheid waarover de reüniegangers unaniem spreken, komt spontaan weer tot leven. Op klanken van de muziek van toen en omringd door zwart-witfoto's, uitgeprinte songteksten en krantenkoppen over de jeugdsoos, genieten de veelal 50+'ers van een drankje, en van de grapjes die alleen insiders kunnen begrijpen. De sfeer zit er al snel goed in.
Zelf
Uit de eindeloze herinneringen die worden uitgewisseld, kan niet anders dan worden opgemaakt dat Ut Sloepie een unieke plek was. "Het was geen disco, geen dancing. Het was gewoon een fijn samenzijn, en we deden alles zelf," typeert oud-bestuurslid Leny Gozeling. Dat laatste is iets wat de betrokkenen bijna allemaal uniek en kenmerkend aan Ut Sloepie noemen. "In mijn herinnering hebben we er altijd erg hard voor gewerkt," voegt oud-bestuurslid Gerard Slingerland toe.
Harmonie
Hoewel de jongeren met succes een serieuze taak vervulden, ging dit op een vrije, eigenzinnige manier en met veel lol. Paul Sprünken, geprezen om zijn boekhouders rol, lacht als hij hierover praat: "Ik heb nog geld staan strijken toen het in de Kaagweek nat geworden was." Ook Gozeling herkent de vrije sfeer: "Ons overleg was aan de bar met een biertje, maar er werden wel knopen doorgehakt. Dat ging altijd zo in harmonie." Nieuw-Venneper Cees Blokker, oud-bestuurslid, herinnert zich dat hij vaak meerdere avonden in de week in Warmond logeerde. "Na het weekend moest er nog opgeruimd worden, want dan moest de peuterspeelzaal er weer in."
Levensbepalend
Ut Sloepie blijkt soms levensbepalend te zijn geweest. Zo ontstonden vriendschappen voor het leven. "We spreken met een groep nog steeds iedere maand af," zegt Gozeling. Ook ligt er de basis voor menig huwelijk. "Ik ken er zeker vijftien," zegt auteur Dick Duijnhoven. "Ik ben één van die huwelijken," lacht Toos Zevenhoven. "Ik ging eerst weleens met vriendinnen naar Ut Sloepie." Later was dat ook met haar toekomstige man. En ook Gozeling kent haar huidige man nog uit de Sloepietijd.
Wie nog even terug wil in de 'Sloepietijd', kan 'Onze eigen ruimte' bij de AH en Boek Cadeau Enzo in Warmond aanschaffen voor 25 euro.