Voetbal brengt Angesom vrienden en vrijheid
In de interviewserie 'Nieuwe Gezichten' vertellen statushouders, samen met Nederlandse vrijwilligers, over wonen, werken en leven in Teylingen. Aflevering 8: Angesom voetbalt in het vriendenteam van Tom.
Fanatiek rennen jongens en meisjes op de velden op sportpark De Elsgeest. Het is zaterdagochtend en dan wordt er natuurlijk gevoetbald door de jeugdteams. In de kantine van Foreholte drinken de ouders in de rust een kopje koffie. Even opwarmen, want buiten is het al behoorlijk koud. Tom en Angesom staan bij een tafel te wachten. De wedstrijden van Foreholte 10, het vriendenteam van de 21-jarige Tom, zijn altijd op zondag, maar speciaal voor het interview heeft hij even tijd vrij gemaakt. "Ik ben aan het leren voor mijn toetsweek, maar even een uurtje wat anders doen is wel goed," lacht Tom.
Hoe anders ziet het leven van zijn leeftijdsgenoot Angesom (22) er uit. Bijna anderhalf jaar leefde hij in asielzoekerscentra, voordat er een huis in Sassenheim beschikbaar was. Samen met drie andere jongens uit Eritrea, die hij nog niet kende, woont hij daar sinds januari. Eerder vluchtte Angesom al uit Eritrea, direct nadat hij zijn school had afgerond. Net als alle andere mannen moest hij verplicht voor onbepaalde tijd het leger in. "Er is geen vrijheid," zegt Angesom somber. Hij vlucht volgens een veelgebruikte route. Via buurland Ethiopië loopt hij naar Sudan en woont daar vijf maanden in een vluchtelingenkamp. Van daaruit gaat hij met een oude bus naar Libië. Vanaf de kust stapt hij in een bootje, dat hem naar Italië brengt. "Het was niet goed," zegt hij zachtjes. Vanuit Italië legt hij de laatste etappe af: met de trein naar Nederland.
Van Teylingen naar Foreholte
De eerste ontmoeting van de twee jongens was niet bij Foreholte, maar bij voetbalvereniging Teylingen. "Ik mag het eigenlijk niet zeggen als Foreholte-speler," lacht Tom. "De vader van een vriend traint daar bij de Veteranen en zij kwamen regelmatig mensen tekort. Ze vroegen ons of we af en toe mee wilde doen en sindsdien train ik ook daar mee." Angesom kwam uit eigen beweging naar de Sassenheimse club met de vraag of hij mee kon doen. Ook in Eritrea bestond een deel van zijn leven uit voetbal. "Ik zat in het schoolteam en voetbalde vaak tegen andere scholen," vertelt hij. Angesom wordt bij Teylingen bij de Veteranen ingedeeld. Hij is enthousiast en neemt een aantal vrienden mee. Tom: "Op een gegeven moment waren er elke week acht tot tien extra spelers. Dat werden er wel erg veel. Het wordt dan lastig om het Nederlands te leren, want in een groep spreken ze onderling in hun eigen taal. We speelden ook regelmatig Eritrea tegen Nederland. Wel leuk, maar het werd gewoon te druk."
'We kijken met z'n allen naar de Champions League'
Tom neemt samen met een andere vriend Angesom mee naar Foreholte. In het vriendenteam kunnen ze wel een extra spelers gebruiken tijdens de trainingen. Het team is niet altijd compleet, want door blessures, school of een andere verplichtingen kan niet iedereen twee keer in de week aanwezig zijn. Voor de training krijgt Angesom een berichtje via WhatsApp of hij mee kan doen. Als er teveel jongens zijn, dan kan het een keer niet. Gelukkig is er nog een mogelijkheid om te voetballen: sinds enkele weken doet een team met jongens uit Eritrea mee aan de zaalvoetbalcompetitie in Lisse.
Taalmaatje
Naast teamgenoten is Tom ook officieel het Taalmaatje van Angesom. Het is de bedoeling dat ze regelmatig afspreken, zodat de Eritreeër oefent met het spreken van de Nederlandse taal en de onderwerpen uit de taallessen in de praktijk kan toepassen. Tom pakt het iets anders aan. "We zien elkaar vooral bij de voetbal. Ik heb het zelf druk met mijn opleiding aan de Leidse Instrumentmakersschool, werk en huiswerk. Daarnaast trainen we ook nog twee avonden. Er is vaak geen tijd om te zitten voor zijn huiswerk. Maar het is beter dan niets."
Een vriend van Tom, die in een ander team voetbalt, is Taalmaatje van een van de huisgenoten van Angesom. Samen gaan ze af en toe met de groep op stap. "Dan kijken we samen met de andere jongens voetbal, zoals de kampioenswedstrijd van Feyenoord. Tijdens de Champions League finale zaten we bij hen thuis voor de tv. Met een avondje praten schieten ze ook al veel op. En ze kunnen onwijs lekker koken. Ik ga nooit met honger naar huis."
Tom moedigt meer mensen aan zich aan te melden bij de bibliotheek om als Taalmaatje voor statushouders aan de slag te gaan. "Ik hoop ook dat iedereen ziet dat het makkelijk is om ze te helpen. Ga iets doen wat je leuk vindt en neem ze mee. Al is het breien of haken. Het hoeft niet veel tijd te kosten." Hij vervolgt: " Dit soort dingen komt vooral door eigen initiatief. Dat geldt ook voor mij. Als ik Angesom niet had ontmoet bij Teylingen, dan was ik er waarschijnlijk ook niet achteraan gegaan. En niet omdat ik het niet wil, maar omdat er veel onduidelijkheid over is. Het lijkt een gesloten wereldje, iets dat ver van je af staat, maar het blijkt dat er wel dertig jongens en meiden uit Eritrea in de regio wonen. Voordat ik er over hoorde, had ik ze nog nooit gezien. Maar nu weet je het en dan opeens zie je ze overal."
In de basis
Voorlopig blijft Angesom meetrainen bij Foreholte 10, waar hij het erg naar zijn zin heeft. Hij kan goed meekomen. Met zijn snelheid blijkt Angesom een gevaarlijke spits. Tom is aan het kijken of het mogelijk is dat Angesom volgend jaar ook in de competitie kan meedoen. "Het is wel een tweestrijd," bekent hij. "We zijn binnen het team met achttien man en dat is al veel. Aan de andere kant hebben we ook te maken met blessures. Toch is het niet leuk voor Angesom de helft van de tijd niet mee kan doen." Angesom ziet het wel zitten, en Tom ook. "We hebben iemand nodig die wat doelpunten maakt, dus het zou wel goed uitkomen als hij mee kan doen!"
Ineke van Winden, coördinator integratie bij Welzijn Teylingen:
"Ik initieer, coördineer en zorg voor verbinding tussen instanties en individuen die zich bezighouden met statushouders. Statushouders zijn vluchtelingen met een verblijfsstatus. De diversiteit in deze groep is enorm. Vanwege de verscheidenheid verloopt het integratieproces bij iedereen anders. Het leren van de Nederlandse taal, veelvuldige omgang met Nederlanders, het doen van (vrijwilligers)werk of zodra het kan betaald werk, of een studie zijn manieren om integratie te bevorderen. Maar tegelijkertijd blijft integratie ook maatwerk."
Ineke van Winden is op woensdag 22 november gastspreker tijdens het Sportcafé bij TV Overbos (Herenweg 98) in Warmond. Ze vertelt over 'Vertrouwde en nieuwe gezichten in de sport'. De bijeenkomst, georganiseerd door Sportpromotie Teylingen, begint om 17.15 uur en de toegang is gratis. Meer op www.sportcafeteylingen.nl.
