Koninklijke onderscheiding voor betrokken Warmonder Nol Sikking
Warmond n Eigenlijk had Nol Sikking (74) het idee dat burgemeester Carla Breuer op zondagmiddag 22 april voor het veertig jarig jubileum naar het clubhuis van tennisvereniging Overbos was gekomen. Een klein half uurtje later werd het de goedlachse Sikking echter duidelijk dat het om meer ging, toen de burgemeester het woord nam en hem vervolgens verraste met een koninklijke onderscheiding.
Door Piet van Kampen
Dat deze koninklijke waardering de sympathieke Warmonder terecht toe kwam moge duidelijk zijn aan de hand van zijn verdiensten voor de plaatselijke gemeenschap. Teylingen's eerste burger speelde eerst de rol als ware het dat zij voor het jubileum van de tennisclub aanwezig was. Op zich een plausibele reden en ook de vele genodigden zullen dit ook ongetwijfeld van mening zijn geweest. De 'verbale schijnbeweging' werkte uitstekend. Natuurlijk waren er alle egards voor de jubilerende club. "U heeft veel mensen van binnen en buiten het dorp veel sportplezier beleefd. Het clubhuis is verbouwd en er zijn in 2013 nieuwe banen aangelegd. Dankzij het bestuur en een legioen aan vrijwilligers is dit allemaal mogelijk. Ik ben iedereen dankbaar maar wil één van u vandaag in het bijzonder bedanken namelijk de voorzitter, Nol Sikking".
Hart voor het dorp
De verdiensten van de preses van Overbos reiken verder dan alleen zijn tomeloze inzet voor zijn tennisclub. Vanaf 1957 tot heden heeft hij zijn inbreng gehad en bestuursfuncties bekleed bij verenigingen, de jongensclub en de kerk. Burgemeester Breuer somde zijn staat van dienst op. "De oprichting van een jongensclub, de tafeltennisvereniging, de postzegelvereniging, de carnavalsvereniging, de VVV, de winkeliersvereniging, de fusie van scholen, de badmintonclub de bouw van sporthal De Klimop en de organisatie van de intocht van Sinterklaas en jeugdsport op Hemelvaartsdag". Werkelijk een breed scala van activiteiten waarbij de inbreng, bestuurslid of voorzitterschap van heel veel waarde voor het dorp is geweest. Vervolgens: "Een man met hart voor het dorp," prees Breuer hem voordat zij Sikking met het lintje decoreerde.
Mond vol
"Ik sta niet graag met een mond vol tanden," begon decorandus zijn dankwoord. "Maar ik ben zeer vereerd en wordt er stil van". Nou dat 'stil' viel wel mee, want Sikking had de mond vol over al zijn activiteiten waar hij trots en dankbaar op terugblikte. Aan spraakwater en humor ontbrak het de man niet. Of hij dit had verwacht? Tegenstrijdig: "Eigenlijk niet, maar toch ook wel een beetje toen ik de kleine kinderen hier zag komen. Toen begon het kwartje te vallen". Daarna werd het tijd voor een biertje.