Eeuwfeest voor honderdjarige
Voorhout n Haar wieg stond in Hazerswoude, maar Ria van Reisen-Pannekoek woont al 70 jaar in Voorhout. Zij herinnert zich nog hoe het dorp vroeger was. 'Het ging er allemaal zo gemoedelijk aan toe,' vertelt zij op donderdag 5 juli, twee dagen na haar eeuwfeest.
Door Piet van Kampen
Hoe zij zo in Voorhout terecht kwam? De eeuweling legt het haarfijn uit. "Een zus van Jan (haar latere man) was een vriendin en collega van mij. Zij zei toen dat zij een aardig vrouwtje voor hem wist. Hij bracht haar een keer naar Hazerswoude voor een bezoekje aan mij. Hij zei overigens dat hij voor zaken door moest naar Boskoop. Op de terugweg haalde hij zijn zus weer op. Het was een smoesje," lacht de honderdjarige. "Een poosje later kreeg ik een brief van hem voor een afspraakje in Zomerzorg in Leiden." In 1948 schoof het stel elkaar de ringen om en betrokken een woning in Voorhout aan de Herenstraat. Het paar werd de gelukkige ouders van twee dochters en een zoon en werd tevens verrijkt met vier kleinkinderen.
Honkvast
"Ik ben een echte Voorhoutse geworden, want ik woon hier nu al zeventig jaar en heb altijd in de Herenstraat gewoond." Pas twee jaar geleden is mevrouw Van Reisen verhuisd. "Het was even wennen, maar de verpleegsters zijn erg lief en zorgen goed voor mij," klinkt zij uiterst tevreden. We blikken met haar nog even terug. Haar man Jan verdiende de kost als bollenkweker en overleed in 1980. "De man van mijn zus was ook overleden en toen hebben wij tegen elkaar gezegd: 'We gaan samen verder. Wij zijn toen veel met elkaar opgetrokken. Het leven ging toch verder," zegt zij bijna filosofisch. Hoogtepunten in haar lange leven behalve de geboorte van de kinderen en kleinkinderen? "Ik ben een keer naar Amerika geweest. Mijn zus was purser bij de KLM en regelde dat. Samen met mijn broer heb ik een mooie vakantie gehad."
Bridgen
In de jonge jaren fietste de jarige graag, later leerde ze handwerken, maar de afgelopen jaren heeft zij zich verdiept in het bridgen. Samen met anderen en tussendoor in haar eentje op de computer. "Zo leerde ik het steeds beter en de anderen zeiden tegen mij 'Meid wat speel jij toch goed'." Lees verder op pagina 7.