Ego is the enemy
's Morgens in de vroegte kwam ik op het kleine stationnetje nabij mijn woonplaats. Nou ja, klein: het is er altijd druk met reizigers en drukker nog met Schipholgaande langparkeerders. Ik moest ook richting Nationale Trots, om vandaar de trein te nemen richting zuiden, gewoon omdat het kon. Ik was ruim op tijd maar zag, op een ongebruikelijk tijdstip, al een trein stoppen. Ook de vertrekkende trein richting Leiden streed met de planning van de NS. Al gauw bleek waarom: vanwege een aanrijding met een persoon, eerder die ochtend, was het treinverkeer rond Schiphol danig in de war. Mijn trein ging niet verder dan Hoofddorp. Ik wist dat er vandaar menigvuldig bussen rijden naar Schiphol en dat de treinen zuidwaarts ongetwijfeld gewoon reden. Er waren meer mensen met die gedachte, bleek bij de bushalte. Maar er passen veel makke mensen in een grote bus. Nou ja, niet iedereen was even mak. Een mevrouw die al voor het instappen zich opwond over deze *#@-zooi (haar woord, niet het mijne), werd nog bozer toen bleek dat ze voor de bus moest betalen. Ze had geen OV-chipkaart en dan is zo'n kaartje prijzig. Ze ging tekeer tegen de chauffeur, die daar helemaal niks aan kon doen. Daarna bleef ze maar stoom afblazen en voorzag de NS en de busmaatschappij van bijvoeglijke naamwoorden die deze niet verdienden. Tot het iemand te gortig was. Een dame sprak haar aan: mevrouw, luister eens goed. Er is vermoedelijk iemand voor de trein gesprongen. Wie weet wat voor ellende daaraan voorafgegaan is. Op dit moment worden misschien ergens langs de rails de resten van een stoffelijk overschot verzameld. Iemand anders krijgt straks de opdracht aan mensen te vertellen dat hun dierbare er niet meer is. En u zeurt over een half uurtje vertraging en € 6,50 voor een buskaartje? U moet zich schamen! Zij zei wat velen dachten. Ze kreeg bijna applaus. Het 'ik' van de mopperende mevrouw kromp ineen. Tot Schiphol was ze stil. Daar gingen we uit elkaar. Ik nam mijn trein en opende op m'n smartphone het boek waar ik aan begonnen was. De titel? "Ego is the enemy…"
egbert van der weide