Duurzaamheidslening krijgt nieuw duurzaam leven
Teylingen n De gemeente gaat meer geld beschikbaar stellen voor de duurzaamheidslening. De pot is namelijk nagenoeg leeg. Het leek aan zijn succes ten onder te gaan, maar dat ging de raadscommissie Ruimte toch wat te ver.
Door Nico Kuyt
In 2014 is de lening van start gegaan aan particuliere huiseigenaren. Er is een miljoen in het fonds gestort voor goedkope leningen. Dat geld komt via rente en terugbetaling weer terug, wat weer wordt uitgeleend. Maar het succes is hoog en het beschikbare bedrag is uitgeput. In de raadscommissie Bestuur waren alle fracties het erover eens om het voort te zetten. Hoeveel in het fonds wordt gestort vonden zij niet al te relevant. De gelden komen uiteindelijk toch wel terug. De gemeente verliest niets. En zorgt voor een impuls in duurzaamheid. De VVD stelde voor om het maximale leenbedrag naar 15.000 euro te verlagen, om zo meer mensen de mogelijkheid te geven om een lening aan te gaan binnen het budget, maar dat sloeg niet aan. Trilokaal stelde nog voor om het leenbedrag niet afhankelijk te zijn van de inkomsten van de aanvrager, maar aan het bespaarde bedrag. GroenLinks vroeg om aandacht waar het geld terecht komt. Hij bespeurde vele huizen met zonnepanelen die het toch wel zelf kunnen betalen. Aandacht werd gevraagd voor het stimuleren van het besparen van energie in plaats van het opwekken, waaronder de de ChristenUnie. Maar algemeen was er een overeenstemming om weer een injectie te doen in de kas. Volgens wethouder Heleen Hooij zijn er op dit moment zeven aanvragen die het aanwezige beschikbare geld overstijgen. Zij gaat nu kijken naar een oppompen in euro's. Voor de fracties was de hoogte niet echt een probleem. Een verdubbeling, dacht de VVD even uit de lucht. Het is een terugkerend potje door afbetaling, dus maakt het ook niet veel uit. De gemeenteraad moet er nog wel een besluit over nemen.
Driedubbele trouwdag op 1 juli
n Ouders en dochters Van der Lans op dezelfde dag getrouwd
Sassenheim n Het is een zeldzaamheid. Op 1 juli 2020 viert het gezin Van der Lans drie huwelijks jubilea. Goud, zilver en kristal. Helaas kan door corona het feest dit jaar niet groots gevierd worden. “We hebben door die trouwdatum misschien wel een kleine trouw-traditie.”
Door Piet de Boer
Maar dat was niet bewust hoor zegt Jan van der Lans (1946) die vijftig jaar geleden op 1 juli in het huwelijk trad met Ria de Heij (1947). Beiden hielden van muziek en leren elkaar tijdens gitaarles. Ze zijn dan ongeveer 15 jaar. ‘’Nee het was niet liefde op het eerste gezicht’’, vertelt Ria. ‘’Hij heeft erg zijn best moeten doen’’. Hoe is het dan toch tot een huwelijk gekomen? Mevrouw Van der Lans sputtert een beetje tegen. ’’Dat is al zo lang geleden.’’ Ze kijkt haar man aan. Zijn ogen beginnen te glimmen. ’’We moesten oefenen voor een optreden bij het kampvuurfeest in speeltuin Door Vrijheid Verenigd (DVV). Als het kon oefenden we met zijn tweeën bij de ouders van Ria. Vooral als die niet thuis waren,’’ glimlacht Jan. De liefde groeit en ze besluiten in 1970 te trouwen. Ze zijn dan 22 en 23 jaar jong.
Koets van Willem van Rijn
Ria werkt dan al sinds haar vijftiende in de melkwinkel van boer Willem van Rijn in de Marijkestraat. Ze kan het goed vinden met Willem en is nieuwsgierig. Willem koopt eind jaren zestig een oude koets. ‘’Wat wil je daar mee doen?’’, vraagt Ria. Willem, toen in de dertig zegt de wagen te willen opknappen. Later zal hij er mee op vakantie gaan met zijn vrouw Toos en de kinderen. Hij voorziet de koets van kussens en kanten gordijntjes en belooft Ria dat ze de koets mag gebruiken bij haar trouwen. Willem parkeerde het voertuig zolang in het kippenhok bij de winkel. Van Rijn houdt woord. Als Jan en Ria woensdag 1 juli 1970 trouwen spant hij een Fries paard voor de koets en stapt als koetsier op de bok. Jan en Ria zijn daarmee het eerst bruidspaar in zijn wagen. Een primeur. Hij rijdt het aanstaande echtpaar statig naar het gemeentehuis van Sassenheim en terug. Nog steeds een bijzondere ervaring voor Ria en Jan.
Dochters
Het echtpaar krijgt twee dochters: Karin en Maureen. Die stappen bij hun bruiloft in de voetsporen van hun ouders. Het voorstel voor 1 juli en de rit met de koets komt van hun ouders en met name van Jan. Hij wil zijn zilveren huwelijksjubileum in 1995 combineren met de trouwerij van zijn oudste dochter. Karin en haar man Rob Batenburg stemmen maar al te graag in. Hetzelfde scenario voltrekt zich op 1 juli 2000 als Maureen trouwt met Peter Natzijl. Jan en Ria zijn dan dertig jaar samen.
Harddraverij Warmond
Door de keuze voor 1 juli trouwen Karin en Maureen op zaterdag. Dat kon toen alleen in Warmond. Van de bruiloft herinneren ze zich onder andere de dikke laag zand op de Herenweg vanwege de harddraverij. Er is weinig verkeer en veel belangstelling. Er wordt daardoor veel gezwaaid. Echt rustig en comfortabel verliep het ritje echter niet. ‘’Je schommelt vrij heftig heen en weer door de platte veren onder de koets’’, zegt Maureen.
Van der Lans-enclave
Beide dochters wonen nu pal naast hun ouders. Grafisch ontwerper Karin heeft haar bedrijf in de voormalige woning van haar ouders. Voor Maureen knapte Jan het vervallen pandje naast zijn timmerfabriek op. ‘’Het dak hing over de muren.” Maureen is saxofoniste, geeft muziekles en runt de B&B. Jan en zijn vrouw wonen nu op de begane grond, de voormalige Van der Lans Trappenfabriek. Een Van der Lans-enclave in de Rusthofflaan.
Corona
In totaal zijn er nu vier kleinkinderen. Of die ook hun huwelijk op 1 juli gaan vieren met de koets, blijft nog even de vraag. Het rijtuig van Willem en Toos met de originele gordijntjes staat nog in de schuur bij de kippen. Maar of die nog gaat rijden is twijfelachtig. Koetsier Willem van Rijn is inmiddels 84 jaar. Hij koetsiert niet meer. ‘’Te gevaarlijk’’, zegt hij lachend.
