Miep van Vliet-Zeeman viert honderdste verjaardag
Voorhout n ‘Nog langer?’ Dat grapte Miep van Vliet nadat enkele bewoners en verzorgers in het woonzorgcentrum aan de Rijnsburgerweg haar het ‘Lang zal ze leven’ hadden toegezongen. Zoals zij er op zaterdag 15 augustus nog vitaal bij zat en alles tot in de puntjes over haar leven wist te vertellen is de kans groot dat er zomaar weer een jaartje bij komt.
Door Piet van Kampen
Welke honderdjarige zit nog dagelijks achter haar of zijn tablet en skypt met de kinderen? Kijkt televisie en vertelt tegen loco-burgemeester Arno van Kempen hele verhalen over de coronacrisis en haalt veel gedetailleerde herinneringen op uit de Tweede Wereldoorlog? Het is de in Amsterdam (aan de overkant van het IJ) geboren Miep gegeven om helder van geest de mijlpaal van deze bijzondere leeftijd te bereiken.
27 nazaten
Miep Zeeman trouwde met bollenkweker Leo Roozen en ging in Heemstede wonen. Zij werd moeder van vier dochters en twee zonen. ‘Een groot voorrecht’ zegt zij dankbaar. Er volgden 27 nazaten waarvan 14 kleinkinderen en 13 achterkleinkinderen. Zij verloor haar man Leo, maar ontmoette later haar tweede echtgenoot Kees van Vliet, bakker uit Noordwijk. "Ik heb het met Kees ook nog 21 jaar goed gehad en leuk gewoond in Noordwijkerhout. Tot anderhalf jaar geleden heb ik daar nog zelfstandig gewoond, want ik wil altijd alles nog zo graag zelf doen maar dat ging toen niet meer. Het lichaam wordt dan boos," lacht de eeuweling beminnelijk.
'Belangrijk is het om heel lief te zijn voor de mensen en dat geeft mij dan een tevreden gevoel'
Actief
Miep heeft een actief leven achter de rug. Op haar vijftigste ging zij nog op de Sociale Academie een cursus fysiotherapie doen en slaagde met vlag en wimpel. Dit bracht zij bij Sancta Maria in Noordwijkerhout in de praktijk en blikt hier trots op terug. Ook op het feit dat zij zich overal doorheen sloeg door ziek en zeer. "Eigenlijk wil ik ook nu nog alles zelf doen maar dat lukt niet. Maar er wordt hier wel goed voor mij gezorgd en ik skype elke dag met mijn dochter op Kreta. Die komt vanmiddag ook als de anderen komen," blikt zij met pretoogjes vooruit.
Geheim
Wat is het geheim van honderd jaar mogen worden? Miep denkt even. "Eigenlijk heb ik er geen moeite voor gedaan. Het ging vanzelf. Maar belangrijk is het om heel lief te zijn voor de mensen en dat geeft mij dan een tevreden gevoel". Een hele mooie levenswijsheid van haar die eigenlijk veel meer navolging in deze wereld verdient. Wil zij er nog een jaartje aanplakken? "Morgen begint de nieuwe dag," besluit ze gevat.
Dwars Op: Boekhorstpolder van weide- naar woongebied
Voorhout n Nu de gemeente Teylingen de ontwikkeling van het plan Nieuw Boekhorst ter hand gaat nemen, ligt de tijd van de Boekhorstpolder als weidegebied spoedig achter ons. De Historische Kring Voorhout schrijft in de nieuwste Dwars Op over de veranderingen die het gebied heeft doorgemaakt.
De Boekhorstpolder is gesticht in 1658, nadat door het graven van de trekvaart de Zwetterpolder in twee grote stukken is gedeeld. De naam komt van de familie Boekhorst, die op het kasteel Boekenburg woonde. Dat kasteel lag midden in de polder, maar is al eeuwen geleden verwoest. Voor de polder wordt de voormalige Maandagse Watering als boezemwater gebruikt. Deze watering wordt daarna de Molentocht genoemd, omdat aan dit water ook de Boekhorstmolen staat die het overtollige water vanuit de watering op de trekvaart uitslaat.
Boeren en een scheepswerf
Twee eeuwen geleden had Voorhout nog maar vijfhonderd inwoners en de bebouwing in de Boekhorstpolder bestondtoen uit een reeks boerderijen op de noord-zuid gelegen zandrug, parallel aan de huidige Jacoba van Beierenweg. Hier leefden de veeboeren, terwijl de boerenknechten veelal in de rijtjes arbeiderswoningen in het dorp woonden. Op de driesprong van de Dinsdagse Watering en Leidsevaart bevond zich tot 1842 ook nog een scheepswerf. Arie de Groot was de scheepmaker, het aangewezen adres voor de ambachtslieden die een vaartuig nodig of te repareren hadden.
Tientallen inwoners
De Boekhorstpolder ligt tussen de ’s-Gravendamseweg, de Leidsevaart en de Jacoba van Beierenweg. Hij is rechthoekig van vorm en ruim 240 hectare (een kleine 5000 voetbalvelden) groot. Tweehonderd jaar geleden waren er slechts enkele tientallen inwoners.
De bewoners en landeigenaren van de polder zijn de zogenaamde ingelanden. Zij kiezen het polderbestuur dat zorgt voor de behartiging van de belangen van de gebruikers en bewoners. Tegenwoordig wonen alleen al ten zuiden van de spoorlijn circa drieduizend mensen in de polder. Met de bouw van nog eens duizend woningen zal dat aantal bijna verdubbelen.
Eerste kievitsei
In 1928 werd in de polder het eerste kievitsei van dat jaar gevonden en aangeboden aan prinses Juliana. De kans op het vinden van een eerste ei is nu al niet meer zo groot en zal na Nieuw Boekhorst zeker tot het verleden behoren.
In de zomeruitgave van Dwars Op, het tijdschrift van de Historische Kring Voorhout (HKV), staat een verhaal over de geschiedenis van de Boekhorstpolder. Binnenkort krijgen de bijna duizend leden van de HKV Dwars Op 69 in de bus.