Andries Knevel ontroert in Levenskunst
Voorhout n Voor de seizoensafsluiter van Levenskunst kwam Andries Knevel langs, de bekende tv-presentator, oud-directeur van de EO, theoloog, auteur van 26 boeken en regelmatig op de preekstoel als gastpredikant ergens in het land. Hij noemt zichzelf vooral ‘verhalenverteller’. En dat deed hij, op zondagmiddag 20 maart in De Roef. Op de vragen van Erik Hietkamp en Piet Overduin reageerde hij zonder terughoudendheid, met veel kennis van zaken, gelardeerd met anekdotes, maar vooral met zichtbare passie bij voor hem relevante kwesties. Hij ging hij in op zijn levensloop, op het noodzakelijk herstel van eenheid onder kerken, zijn liefde voor studenten en zijn hoofdthema: wetenschap én geloof.
"Er is inmiddels zoveel betrouwbaar en onomstotelijk bewijs dat de Bijbel waar is, grote wetenschappers en Nobelprijswinnaars combineren wetenschap met geloof. Dat is geen tegenstelling", betoogde Knevel. Hij wil graag nog een boek schrijven onder de titel ‘En toch..’ waarin hij laat zien hoe toppers in de huidige samenleving -naast wetenschappers, ook sporters en politici- toch kiezen voor een geloof in Jezus. Het is geen -door de wetenschap- achterhaalde keuze. Wel graag met enkele aanpassingen, zoals meer aandacht voor Jezus. "In Jezus zien we de Vader; God is geen abstractie die hoog en ver van ons afstaat".
Het beroemde vingertje
Levenskunst gaat over de hoogte- en dieptepunten en de wijze waarop daarmee wordt omgegaan. Buitenstaanders zien Andries als een succesvolle tv-presentator, hij is vooral dankbaar. Dat hij zijn talenten goed heeft kunnen inzetten bij een groeiende omroep, die eenzelfde missie heeft als hij. Natuurlijk ging het ook over het beroemde opgeheven vingertje van Andries. Dat hoorde ook wel bij die tijd (jaren ’80) van antithese, meerdere presentatoren deden het, alleen Andries werd daarop afgerekend, zo zei hij. Nu komt het niet meer voor, want hij veranderde het vingertje in een open hand, die hij uitstrekt en de ander aanmoedigt om te reageren.
MS en legionella
Ook in het leven van de 70-jarige Andries komen verdrietige gebeurtenissen voor. Zijn vader leed aan MS, op 12-jarige leeftijd droeg hij hem op z’n rug de trap op, hij verzorgde hem en als oudste van het gezin, en verrichtte veel huishoudelijke taken. "Ondanks het lichamelijke afbraakproces door MS, kwam er geen onvertogen woord over zijn lippen," vertelde Andries vol bewondering. Zijn jongere zus nam de zorg voor haar vader over na Andries’ huwelijk. Zij overleed na een ongeneeslijke ziekte op jonge leeftijd. Een derde ernstige levensgebeurtenis was vijf jaar geleden. Hij keerde terug uit Bolivia met een ernstige legionellabesmetting, werd hij in kritieke toestand in het ziekenhuis opgenomen, moest afscheid nemen van zijn gezin omdat zijn levenseinde nabij was. Andries vertelde zijn vrouw en kinderen op dat kritieke moment dat hij zich geborgen voelde in de handen van Jezus, een lied van Sela ‘Ik zal er zijn’ was zijn grote troost, dat raakte hem keer op keer, zijn geloof was zijn steun en in muziek uitte zich dat. De Andries van tv werd zo een kwetsbaar mens; zijn eerlijkheid en openheid ontroerde.
Het was de laatste Levenskunst bijeenkomst van dit seizoen. In november start er een nieuwe -derde- cyclus. Volg de Paraplu en Levenskunst via De Teylinger of de social media voor meer informatie.