Crises
In tijden van serieuze crises is het onverstandig om van je (potentiële) kiezers hun speeltjes af te pakken. Soms kan het echt niet anders zoals tijdens de coronapandemie. De overgrote meerderheid liet alle vrijheidsbeperkende maatregelen gelaten over zich heen komen. Inmiddels is een groot deel van de bevolking gevaccineerd en daardoor minder vatbaar voor corona gebleken, wat de acceptatiegraad van de maatregelen ten goede is gekomen. Ook zijn de meeste betrokken politici nog redelijk ongeschonden uit de strijd gekomen (de formele evaluaties moeten natuurlijk nog wel worden afgerond).
Maar mijn eigenlijke betoog in deze column gaat niet over corona, maar over vuurwerk. Er gaan ook nu weer stemmen op om particulier vuurwerk maar helemaal te gaan verbieden en daarvoor in de plaats publieksvuurwerk aan te bieden. Nu kan ik met gemak een heleboel argumenten noemen waarom je vuurwerk inderdaad zou moeten verbieden voor particulieren. Ik noem ze hier toch maar even: 1. de hoge kosten van vuurwerk dat in één avond de lucht in wordt geschoten (het bedrag van 110 miljoen voor één avond fun is fors hoger dan het geld dat de gemeente Teylingen in één heel jaar kan uitgeven!); 2. door het afsteken van vuurwerk komen zware metalen en chemische stoffen in lucht, bodem en grondwater. In illegaal vuurwerk kunnen zeer schadelijke stoffen zitten, zoals cadmium en perchloraat en er zit in illegaal vuurwerk meer buskruit; 3. De gezondheidsschade en de hoge kosten daarvan door letsel aan ogen en gehoor en de vele ziekenhuisopnames door brandwonden, afgerukte ledematen, om nog maar te zwijgen van dodelijke slachtoffers; 4. Het leed dat wordt aangedaan aan duizenden in het wild levende dieren en huisdieren die angsttrauma’s oplopen door de harde knallen. Deze argumenten zijn voor mij in ieder geval reden dat ik jaarlijks een paar dagen voor en na oudjaar naar een vuurwerkvrij-vakantie huisje ga met huisdier en vrienden of familie. Lekker ver weg van het lawaai en de chemische stoffen.
Nu even terug naar het thema: CRISES. We zitten momenteel nog steeds in een aantal crises die hun weerga nauwelijks kennen en die grote gevolgen hebben voor burgers: de energiecrises, de torenhoge inflatie, de grondstoffencrises, de stikstofcrises en niet te vergeten de humanitaire crises als gevolg van oorlogen en burgeroorlogen, dichtbij en verder weg. Over deze crises maken wij burgers ons grote zorgen en daardoor hebben we behoefte aan troost en steun en afleiding. Dat betekent ook dat politici daar vooral begrip voor zouden moeten hebben. Daarom zeg ik hier: politici, pak het vuurwerk (voorlopig) nog niet af van de burgers. Ze hebben deze uitlaatklep nog een tijdje hard nodig, hoe negatief de effecten ook zijn voor mens en dier.