Komst van Knarrenhof in Sassenheim ziet er goed uit

do 7 mrt, 09:49 Algemeen

Het perceel Langeveld ligt nu nog braak en wacht op invulling. Ongeveer over anderhalf jaar is daar volop bouwactiviteit te verwachten. Naast 150 woningen in diverse klassen is er ook plaats voor een Knarrenhof. Het voorwerk voor deze woonvorm voor senioren is in volle gang. ‘De kogel is nog niet helemaal door de kerk, maar het ziet er goed uit’, verklaart Kees Faber van de lokale trekkersgroep.

Door Cor de Mooy

Drie jaar geleden werd eigenlijk al begonnen met dat voorwerk. De gemeente heeft wel oren naar het idee van de Knarrenhof. Een locatie diende zich dus aan in de vorm van het Langeveld, naast het hospice. De landelijke Stichting Knarrenhof onderhandelt met de gemeente en wooncorporatie STEK.

Een team van vijf lokale trekkers is gevormd om de invulling te bepalen. Zij richten zich puur op het menselijke aspect en de inrichting. Die groep bestaat uit Kees Faber, Martine de Ket, Heleen Klok, Carla Frese en Tineke van Galen.

Samen

Samen is eigenlijk het leitmotiv van de Knarrenhof. ‘De groep bewoners moet gezamenlijk zorg gaan dragen voor de gezamenlijke ruimte - het Hofhuis - en de gezamenlijke tuin, vult Heleen Klok het plaatje verder in. ‘Iedereen die er komt wonen heeft zich vastgelegd in een soort sociaal contract. Dat je elkaar wilt helpen en ook hulp vraagt als je dat nodig hebt. Je gaat ook gezamenlijke dingen doen.’

Het Teylingse vijftal heeft een bezoek aan de Knarrenhof in Gouda nog vers in het geheugen. Dat leverde voor hen een schat aan indrukken en informatie op.

‘In Gouda is er fitness voor wie dat leuk vindt. Ze hebben een groep die zich bezighoudt met een happy hour en dingen om in de buurt te doen. Er is een groep die bezig is met de tuin. Wat je daar ziet is dat mensen dus actief zijn. Mensen blijven vaak langer actief doordat ze in een groep bezig zijn. Langer dan als je alleen thuis bent.

‘Ik vond heel aardig dat op één van de verdiepingen een hele ruimte is, waar alle klusspullen bij elkaar liggen’, vult Kees Faber aan. ‘Dat ziet er hartstikke leuk uit. Daar kun je gewoon lekker klussen.’ ‘Je hoeft het natuurlijk allemaal niet meer te bewaren’, vult Klok aan. ‘Je bewaart de beste spullen en de rest doe je weg. Je hebt zo altijd goede spullen ter beschikking.’ Datzelfde geldt natuurlijk ook voor het tuingereedschap.

Het gezamenlijke aspect biedt naast een stimulans om actief te blijven ook een stuk veiligheid. ‘Neem nou die ene vrouw van negentig, die lekker in de tuin werkt. Dat gebeurt natuurlijk ook als je “los woont”. Maar als je nu omvalt, dan lig je in je tuin. Nu ook, maar dan is er iemand die je weer overeind helpt’, schetst Martine als voorbeeld. ‘Als je af dreigt te haken op die leeftijd, dan ga je toch even langer door. Want je doet toch even een klusje wat je nog kunt.’

‘Als eenzaamheid een item wordt, en je woont nog in het dorp, dan wordt er van alles aangeboden, maar je moet er wel naartoe’, schetst Heleen. Dat kan gewoon een drempel zijn. Terwijl je nu zegt van: “we hebben om tien uur koffie in het Hofhuis” en de buurvrouw belt om te vragen of je meegaat.’

Intakegesprek

De andere kant van het verhaal is wel dat er geen verplichting is om aan alles mee te doen. ‘Het is allemaal wel laagdrempelig’, legt Faber uit. ‘Maar er wordt wel op geselecteerd.’ Dat gebeurt in een intakegesprek. Stichting Knarrenhof doet de intakes en zorgt voor een zo goed mogelijke samenstelling van de bewonersgroep.

Er is nu al een wachtlijst van 78 eenheden voor de toekomstige Sassemse Knarrenhof. Men kan zich voor 15 euro inschrijven bij de Stichting Knarrenhof. ‘Ze willen minstens 125 inschrijvingen hebben voor 24 woningen. Omdat er altijd mensen afvallen of zich bedenken.’