'Ik ben fan van de markt'

Column • Door het veranderde koopgedrag van de consument is er plaatselijk vaak weinig over van de middenstand. De gevolgen van schaalvergroting, globalisering en internet lees je af aan voormalige winkelpuien waarachter nu bloempotten prijken. In kleinere dorpen is er hooguit een supermarkt, een bakker, een winkel met-van-alles plus postagentschap. En een serie kappers. Aan die laatsten heb ik weinig, zult u begrijpen. De andere winkels bezoek ik met regelmaat. Op zaterdag wordt de lokale middenstand in één klap bijkans verdubbeld. Er is dan markt in Warmond en ik ben fan. Ik zou daar nog wel een kraam met tuinplanten bij willen hebben, of een met noten en kaas. Daar is die markt te klein voor, dat snap ik. Helemaal nu we cornonaproof boodschappen moeten doen. Sommige kramen waren al geschikt: de melkboer en de bakker staan veilig in hun wagen. De visboer heeft bovendien met dranghekken een oprijlaan gecreëerd. Z’n vis was al prima, maar krijgt er nu iets extra spannends door. De bloemenkraam is met vrolijke vlaggetjes afgezet. Het werkt allemaal uitstekend en de stemming lijdt er niet onder. Ook wie misschien de maatregelen overdreven vindt, houdt zich er aan omwille van de ander. En zo hoort dat ook. Met krijt en lint voelt het nieuwe normaal al bijna gewoon. De groenteboer heeft de grootste kraam, met de meeste klanten tegelijk. Er zijn vakken gemaakt pal voor de kraam en de wachtenden staan op eerbiedige afstand. En daar wringt het: want Warmonders zijn net mensen. De één heeft meer haast dan de ander. Iemand loopt met de grootste vanzelfsprekendheid voor z’n beurt naar een vrijgekomen verkoopvak en dreunt zijn bestelling op. Doorgaans zijn het mannen van een zekere leeftijd en blijkbaar een korte levensverwachting. Dat verklaart hun haast. Maar netjes is het niet. Dat de marktlieden niet altijd in de gaten houden wie er aan de beurt is begrijp ik. Dat moeten we zelf doen. En samen. Maar deze meneer doet niet mee. Terwijl z’n bietjes al worden afgewogen, vraagt hij nog, quasi onschuldig, ‘of was ik niet aan de beurt?’ Nee. Maar omdat u waarschijnlijk eerder Kerstfeest hebt dan wij, mag u voorkruipen…

egbertvanderweide