‘Het voelt alsof we een publieksprijs hebben gewonnen’

Voorhout/Sassenheim • Bibi Werter uit Voorhout stond afgelopen zaterdag samen met haar ‘scoutingmaatje’ Marcel de Jong, geboren en getogen in Sassenheim, in de finale van het tv-programma Lego Masters 2021. In De Teylinger van deze week blikken ze terug op hun Lego-avontuur. 

Na negen weken uitzending zit het Lego-avontuur er echt op voor Bibi, samen met teammaatje Marcel de Jong. Elke zaterdagavond om 20.00 uur zaten ruim anderhalf miljoen mensen voor de televisie om te zien hoe de acht teams de opdrachten zo mooi mogelijk uitvoerde. Vier Nederlandse en vier Belgische koppels gingen de strijd aan, met als hoogtepunt de finale afgelopen zaterdag. In een allesbeslissende vrije opdracht (de kandidaten mochten zonder thema aan de slag) moesten de drie overgebleven teams de jury, bestaande uit Brickmaster Jonathan Bennink en gastjurylid vice-president LEGO Design Matthew Ashton overtuigen. Ook de oud-deelnemers, in eerdere afleveringen al afgevallen, en een groep kinderen mochten hun stem uitbrengen. Uiteindelijk bleek het Belgisch/Nederlandse koppel Thomas en Roy de grote winnaars. Zij wonnen naast een trip naar LegoLand Denemarken en een cheque van 25.000 euro, ook de titel Lego Masters 2021.

Verlossend telefoontje

Het avontuur begon in het voorjaar van 2020. Bibi speelde met het idee om zich aan te melden voor het tweede seizoen van Lego Masters. “Tijdens het kijken naar het eerste seizoen begon het echt wel weer te kriebelen. Ik heb in mijn jeugd veel Lego gespeeld, samen met mijn moeder vond ik het heerlijk om huisjes te bouwen. De kinderen hebben er ook zeker mee gespeeld, maar naar mate die ouder werden, verdween het steeds meer naar de achtergrond. Tot Lego Masters dus. Ik zei meteen: ‘Als ik ooit nog eens aan programma zou meedoen, dan is het Lego Masters. Daardoor was er wel een zaadje in mijn hoofd geplant.”

Maar ja, wie wil dan samen met haar deelnemen? Per toeval zag ze tijdens een barbecue bij Marcel in Dongen, zijn huidige woonplaats, de Lego in de woonkamer staan. Ze kennen elkaar al meer dan twintig jaar door de scoutinggroepen in Teylingen. Zij zat bij Boerhaavegroep in Voorhout, hij bij Scojesa in Sassenheim. Ze vroeg Marcel, en hij bleek enthousiast. “Hij voelde er gelijk wat voor. Hij is ook creatief, en dol op het creëren van mooie dingen.”

Eén en één bleek ook echt twee en dus hebben ze zich samen ingeschreven. Marcel belt, zoals vooraf afgesproken, in tijdens dit interview, en vertelt: “Daar merkten we al dat we goed op één lijn zaten, dat was wel heel leuk”. Na de uitnodiging voor de voorrondes, kwamen ze steeds een stapje dichter bij de laatste acht. Voor de praktische opdracht slaagden ze met vlag en wimpel. Binnen een week zouden ze gebeld worden over wel of geen deelname. Bibi: “Dat voelde inderdaad alsof je na je eindexamen zit te wachten op het telefoontje of je wel of niet geslaagd bent.”

Wat deed je toen je hoorde dat je mee mocht doen?

Bibi lachend: “Ik heb eerst gegild, geloof ik. Het was echt een beetje onwerkelijk.”

Marcel: Deelname heeft natuurlijk ook wat voeten in de aarde. Je bent vijf weken van huis, dus je moet het afstemmen met je werk en met je gezin.

Bibi: Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit alleen kon dankzij de steun van mijn gezin. Vooral dankzij mijn man, want hij was al die weken alleen thuis met en voor onze zoons van 15 en 12 jaar. Ze hebben mij dit avontuur echt gegund.”

Hoe hebben jullie je voorbereid?

Marcel: “Vooraf was ik wel nieuwsgierig hoe het zou zijn om telkens zo lang te bouwen. We hebben van te voren wel een paar dagen geoefend, maar dat was dan na de koffie even vier uurtjes. Ter vergelijking: de eerste opdracht, waarbij we de piratenattractie bouwden, duurde vijftien uur.”

Bibi: “We hadden natuurlijk ook nog nooit echt samen gebouwd...”

Marcel: “Tijdens de selectie werd dat ook nog gevraagd: toen heb ik wel eerlijk gezegd dat we hiervoor eigenlijk niet zoveel met Lego deden.”

Bibi: “Daarom was de voorbereiding ook wel belangrijk. Tijdens een aantal zondagen gaven we onszelf opdrachten om iets binnen een paar uur te bouwen. Toen kwamen we erachter dat het bouwen goed ging, maar dat het bedenken veel tijd kost. Dat hebben we nog extra via Zoom geoefend, door elkaar opdrachten te geven, of opdrachten uit de buitenlandse series ook te doen. Binnen vijftien minuten moesten we een plan hebben. Dat is echt goed geweest, want daardoor leer je hoe de ander wil dat jij communiceert, je leert elkaar heel goed kennen. Toen merkten we al dat we elkaar goed aanvoelden.”

Marcel: “Bibi is natuurlijk heel creatief, doet aan bodypainting en heeft een eigen bedrijf. Ik ben van huis uit ontwerper.”

Bibi: “We vinden elkaar echt in het creëren van dingen, dat staat voor ons centraal. Lego is daar natuurlijk heel geschikt voor!”

Wat vonden jullie de leukste opdracht?

Marcel: “Het is moeilijk om een opdracht te kiezen. De finale was natuurlijk fantastisch, omdat we zelf alles mochten bouwen. Maar ook ons schip was gaaf, net als de vuilnisbak, maar ook de piratenattractie. Eigenlijk alles.

Bibi: Uiteindelijk was de finale, ons eigen themapark ‘Brickwood’, het summum van hoe groot je gebouwd hebt.

Hadden jullie van te voren verwacht in de finale te komen?

Bibi: Nee, ik helemaal niet. Ik was al verbaasd dat we bij de laatste acht teams zaten. Je wil er vooral niet als eerste uit, dat wil niemand.

Marcel: Voor mij was het wel anders. Ik had wel in gedachte om er alles aan te doen om de finale te halen.

Lees het complete interview in De Teylinger van woensdag 12 mei.