Ton en Ger vieren hun diamanten huwelijk

Ze kennen elkaar al 75 jaar, de geboren en getogen Leidenaren Ton Schouten en Ger de Does. Vorige week dinsdag, 23 april, vierde het goedlachse echtpaar hun diamanten huwelijksjubileum in verpleeghuis Bernardus aan de Hoofdstraat in Sassenheim. Een hele bijzondere middag waar de Teylingse burgemeester Carla Breuer het stel tot in tranen toe verblijdde met haar felicitaties en een zakje overheerlijke Teylinger bonbonnetjes. ‘Van Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander en ook van de commissaris van de Koning in de provincie Zuid Holland, de heer Jaap Smit, ontvingen via de post een schriftelijke felicitatie. Zo bijzonder’, spreekt de bruid vol van trots.

Door Ingrid Langeveld

Op de vraag hoe de twee echtelieden elkaar hebben leren kennen begint de 79-jarige Ger te glimlachen, de hand van haar op 12 april jongstleden 82 jaar geworden man Ton stevig vasthoudend. 

‘Ton was het vriendje van mijn broer en onze moeders waren allebei op een handvaardigheidsclubje. Ton en ik waren altijd samen, we speelden met elkaar en lazen samen de Donald Duck. Feilloos voelden we elkaar aan.’ Zelf handwerkte Ger in haar jeugd ook graag. Na de huishoudschool en vervolgens een korte arbeidzame periode bij naaiatelier Biziot in Leiden, waar Ger vooral jopperjassen en houtje-touwtje jassen maakte, koos de immer kwieke bruid voor een baan in de zorg: het voormalig Sint Elisabeth Ziekenhuis aan de Hooigracht in Leiden. 

Spoorwegen

Ton daartegenover werkte heel zijn arbeidzame leven bij de Nederlandse Spoorwegen, aanvankelijk als baanwerker spooronderhoud, later als beheerder van de Schiphollijn, de spoorlijn tussen Amsterdam en Leiden. 

‘Na ons burgerlijk huwelijk woonde hij thuis en ik thuis, maar toch waren we getrouwd. Reken maar dat elk om elf uur ’s avonds binnen moest zijn’, brengt Ger die oude, best strenge tijd tot leven. In datzelfde jaar, op 15 oktober, trouwden Ton en Ger voor de kerk, waarna het echtpaar inwoonde bij de ouders van de bruid. Totdat de oudste zoon Ton in 1965 geboren werd en het stel een dienstwoning van de Nederlandse Spoorwegen kreeg toegewezen in Warmond, een dorp waar altijd het hart van Ton en Ger heeft gelegen en nog ligt. Des te fijner is het dan als het leven daar dan ook mag zijn. 

‘Tussen het huis en de rails zat nog geen meter’, weet Ton als de dag van gisteren. ‘Bloedlink en hartstikke gevaarlijk natuurlijk’, vult zoon Ton aan. ‘Maar voor ons kinderen was het de mooiste tijd van ons leven. En als we dan eens rottigheid uithaalden zei pa “ga maar bij de geiten slapen”.’ 

Zo’n acht jaar later noodzaakte de aanleg van de Schiphollijn en daarmee de sloop van de dienstwoning het gezin - inmiddels bestaande uit vier kinderen (Ton, Jolanda, Marco en Edward) - te verhuizen. Een woning in de Van Duvenvoordestraat in Warmond werd de nieuwe behuizing. 

Opnieuw ingezegend

Bladerend door enkele fotoalbums rijgen de herinneringen zich aaneen, met name aan het bergdorpje Oberstdorf in Zuid-Duitsland waar het echtpaar met regelmaat hun vakanties doorbracht, veelal met wandelen. ‘Ik denk dat we er wel veertig keer zijn geweest’, vertelt Ger. ‘Ook in 2019 toen we 55 jaar getrouwd waren. De pastoor van de Sint Michaelkirche daar heeft ons huwelijk toen opnieuw kerkelijk gezegend en ons een erepenning uitgereikt. Heel waardevol. Maar het feit dat die pastoor zijn opleiding had genoten aan het Groot Seminarie Warmond maakte het allemaal extra speciaal.’ 

Voor Ton is de ingebruikneming van de Schiphollijn, traject Amsterdam – Leiden, op 31 mei 1981 uitermate gedenkwaardig. Destijds maakte hij in aanwezigheid van de toenmalige Koningin Beatrix de officiële openingsrit. Ger, een fervent luisteraar en liefhebber van klassieke muziek - met name de Matthäus-Passion van Bach - zong enige jaren bij het kerkkoor van de Sint Matthiaskerk. Nu vermaakt ze zich met handwerken en houdt ze zich fit met zwemmen, fietsen en fysiogymnastiek, terwijl Ton met zijn werkgrage arbeidzame handen helpt met allerhande bezigheden in het atelier van de Bernardus, waar zijn inzet zeer wordt gewaardeerd. 

Met hun kinderen, tien kleinkinderen en zes achterkleinkinderen koestert het bruidspaar elke dag die hen gegeven is, waarbij hun onvoorwaardelijke liefde voor elkaar ijkpunt is. En dat al 75 jaar lang!